نغمه ترابی - دانشجوی کارشناسی ارشد، روانشناسی تربیتی، دانشگاه محقق اردبیلی
محمد صابری - کارشناسی ارشد روانشناسی اسلامی گرایش مثبتگرا، دانشگاه پیام نور رامسر

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی بر سازگاری دانش آموز ان زورگو انجام گرفت. روش پژوهش به شیوه ی نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه ی آماری پژوهش را تمامی دانش آموز ان در حال تحصیل دوره ی متوسطه ی دو6م شهر رشت در سال تحصیلی 1398-99 تشکیل میدادند که از میان آنها با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، 20 دانش آموز انتخاب شده و به طور تصادفی در گروه آزمایش 10) نفر) و گروه کنترل 10) نفر) جایگزین شدند. شرکت کنندگان گروه آزمایش، 6 جلسه آموزش مهارتهای زندگی را دریافت نمودند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامهی سازگاری (AQ) برای دانش آموزان دبیرستانی سینها و سین (1993) و پرسشنامه ی تجدید نظر شدهی زورگو/قربانی اولویوس (OB/VQ-R) استفاده شد. داده ها با روش آماری کوواریانس چندمتغیری مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد که دانش آموز ان زورگو گروه آزمایش نسبت به دانش آموز ان گروه کنترل در پس آزمون به طور معناداری سازگاری تحصیلی بیشتری داشتند و فرضیه های پژوهش مبنی بر اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی بر سازگاری تحصیلی دانش آموز ان زورگو مورد تائید قرارگرفته است. بنابراین، میتوان نتیجه گرفت که آموزش مهارتهای زندگی در افزایش سازگاری تحصیلی دانش آموز ان زورگو اثربخش است.

مهارتهای زندگی، سازگاری تحصیلی، دانش آموزان زورگو.