رویا عسکری - استادیار گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران
مهدی پویافر - دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزش، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران
سیدعلیرضا حسینی کاخک - دانشیار گروه بیومکانیک ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران
محسن دماوندی - استادیار گروه مهندسی پزشکی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
علی مالکی

اهداف: هدف از انجام این پژوهش تعیین تاثیر یک دوره تمرینات ویبریشن کل بدن و هوازی بر عملکرد جسمانی مردان سالمند بود.مواد و روشها: جامعه آماری شامل 20مرد سالمند بین 60-70 ساله بودند، به روش تصادفی به دو گروه تمرینی (n=10 و گروه کنترل (n=10 تقسیم شدند. تمرینات ویبریشن با فرکانس 40(HZ و آمپلیتود 3mm با چهار ست یک دقیقه ای در چهار هفته اول و پنج ست یک دقیقه ای در چهار هفته دوم با 30-45 ثانیه استراحت بین ستها و تمرین طناب زنی به صورت ترکیبی با تمرین ویبریشن از دو ست یک دقیقه ای شروع و در جلسات آخر به 6 ست یک دقیقه ای و30 ثانیه استراحت بین ستها و به تعداد 30-35 پرش در دقیقه به مدت 8 هفته اعمال شد. آزمونهای عملکرد جسمانی شامل قدرت ایستای دست، قدرت عضلات اندام فوقانی، قدرت پویای پا، عملکرد استقامت عضلانی اندامهای تحتانی، عملکرد تعادل، انعطاف پذیری پایین تنه ، عملکرد قلبی- تنفسی ، ترکیب بدن و شاخص توده بدن شد. از آزمون شاپیرو ویلک برای توزیع طبیعی داده ها و از آنوا با اندازه گیری های تکراری برای مقایسه میانگینها استفاده شد. سطح معناداری (p> 0/ 05 در نظر گرفته شد.یافته ها: نتایج نشان داد قدرت ایستای دست، قدرت عضلات اندام فوقانی، قدرت پویای پا، عملکرد استقامت عضلانی اندامهای تحتانی، عملکرد تعادل، انعطاف پذیری پایین تنه ، عملکرد قلبی- تنفسی و درصد چربی بدن در گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل بهبود معناداری نشان دادP≤0.05 شاخص توده بدن اما بین دو گروه تجربی و کنترل تفاوت معناداری نداشت P≥0.05 نتیجهگیری: با توجه به نتایج تحقیق حاضر میتوان برای بهبود عملکرد جسمانی وتعدیل درصد چربی بدن به سالمندان،ترکیبی از تمرینات ویبریشن و طناب زنی را توصیه نمود

ویبریشن، طناب زنی، عملکرد جسمانی، سالمندی