جواد فریدونی
شهلا حجت
حمدالله هادی

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی مقایسه تاثیر دو شیوه تمرین اجباری و دایره ای بر منتخبی از شاخص های آمادگی جسمانی کارکنان دارای اضافه وزن دانشگاه علوم انتظامی امین بود. روش تحقیق: بدین منظور، 30 نفر از کارکنان غیر ورزشکار حرفهای دانشگاه علوم انتظامی امین با دامنه سنی25 تا 35 سال، تصادفی به دو گروه ورزش صبحگاهی (تمرین اجباری) (n=15) و تمرین دایره ای(n=15) تقسیم شدند. آزمودنیهای گروه اجباری بر اساس برنامه تمرینی ورزش صبحگاهی دانشگاه علوم انتظامی امین ، ورزش صبحگاهی خود را به صورت اجباری انجام دادند. بر خلاف گروه اجباری، آزمودنی های گروه دایره ای، در زمان، مکان و بر اساس برنامه تمرینی که مناسب آنها بود، به تمرین پرداختند. برنامه تمرینی گروه دایره ای، زیر نظر متخصص علوم ورزشی و با توجه به سطح و نیاز آزمودنی ها نوشته شد. این برنامه تمرینی شامل 8 هفته، هر هفته 4 جلسه و هر جلسه حدود 60 دقیقه بود که شامل تمرین های هوازی، مقاومتی و انعطافی می شد. یافته ها: یافته های پژوهش حاضر نشان داد، 8 هفته تمرین اجباری، منجر به افزایش معنادار عملکرد هوازی و چابکی کارکنان دانشگاه علوم انتظامی امین می شود. با وجود این، پس از تمرین اجباری، هیچ تغییر معناداری در میزان سایر شاخص ها مشاهده نشد. با این حال، تمرین دایره ای، تمامی فاکتورهای آمادگی جسمانی کارکنان دانشگاه علوم انتظامی امین را بهبود بخشید. در مقایسه بین تمرین دایره ای و تمرین اجباری، تاثیر تمرین دایره ای بر استقامت عضلانی و انعطافپذیری، به صورت معناداری بیشتر بود. با وجود این، هیچ تفاوت معناداری، بین عملکرد هوازی و چابکی دو گروه تمرین دایره ای و اجباری وجود نداشت.

تمرین اجباری ، تمرین دایره ای، آمادگی جسمانی، اضافه وزن