سلمان شوشتریان - کارشناس ارشد علوم باغبانی
علی تهرانی فر - دانشیار دانشگاه فردوسی مشهد

از عوامل مهم محدود کننده گسترش فضاهای سبز شهری تامین اب جهت ابیاری گیاهان می باشد مشهد بعنوان دومین شهر پرجمعیت ایران سالانه پذیرای میلیون ها گردشگر خارجی و داخلی می باشد این حجم از جمعیت و گردشگر سبب ایجاد فشار مضاعف در برداشت خارج از حد از منابع آبی شده است مشهد دارای سرانه فضای سبز شهری در حدود 9/6 متر مربع به ازای هر شهروند بوده که در مقایسه با استانداردهای تعریف شده دچار کمبود می باشد این فضا سالانه نیازمند 22/5 میلیون متر مکعب اب می باشد در همین حال سالانه میزان 5 میلیون متر مکعب کمبود نیز دارد غالب آب مورد نیاز جهت آبیاری فضای سبز از چاههای آب اطراف مشهد تامین می شود که هزینه های سنگینی برای شهروندان در پیدارد یکی از منابع آب شیرین در دسترس و دراای ارزش غذایی نسبی پساب تصفیه شده می باشد هم اکنون در دنیا از این منبع جهت آبیاری بخشی از فضاهای سبزی چون زمینهای ورزشی، کمربندهای سبز، فضای سبز کارخانجات و پارک ها و فضای سبز اماکن عمومی استفاده می شود در ایران نیز چندسالی است که استفاده از این منبع مورد توجه قرا رگرفته است.

سرانه فضای سبز، کمبود منابع اب، استاندارد پساب خروجی، تصفیه خانه، خشک منظرسازی