مروری بر روش های تهیه هیدروژل های تزریق پذیر تشکیل شونده درجا و کاربردهای آن ها در مهندسی بافت
- سال انتشار: 1399
- محل انتشار: دوماهنامه علوم و تکنولوژی پلیمر، دوره: 33، شماره: 2
- کد COI اختصاصی: JR_IJPST-33-2_001
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 1948
نویسندگان
تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، پژوهشکده علوم پلیمر، گروه پلیمرهای زیست سازگار، صندوق پستی ۱۱۲-۱۴۹۷۵
تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، پژوهشکده علوم پلیمر، گروه پلیمرهای زیست سازگار، صندوق پستی ۱۱۲-۱۴۹۷۵
تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، پژوهشکده فرایند پلیمر، گروه رنگ، رزین و پوشش های سطح، صندوق پستی ۱۱۲-۱۴۹۷۵
تهران، دانشگاه علوم پزشکی ایران، مرکز تحقیقات سوختگی، صندوق پستی ۳۵۴-۱۴۶۶۵
چکیده
مهندسی بافت، مثلثی با سه ضلع از انواع مختلف سلول ها، زیست مولکول های کوچک، عامل رشد و داربست با هدف بازیابی، ترمیم و بهبود عملکرد بافت است. در مهندسی بافت، چسبندگی، رشد، تکثیر و تمایز سلول ها نیازمند کنترل دقیق عامل های بیرونی نظیر خواص فیزیکی داربست به عنوان ماتریس برون سلولی (ECM)، نوع و مقدار مولکول های فعال زیستی مانند زیست مولکول های کوچک، پپتیدها و پروتئین هاست. بنابراین برهم کنش داربست های سنتزی و طبیعی با سلول ها، باید بازتابی از ریزمحیط سلولی در بدن باشد. در این مقاله، روش های مختلف تهیه هیدروژل های تزریق پذیر تشکیل شونده درجا با کاربرد پزشکی و بازسازی بافت شرح داده شده که با پیوندهای شیمیایی یا برهم کنش های فیزیکی شبکه ای می شوند. این نوع هیدروژل ها در کاربردهای مهندسی بافت بسیار جالب توجه هستند. زیرا به آسانی می توانند سلول ها یا زیست مولکول ها را به بافت آسیب دیده انتقال دهند. نبود سمیت شدید و وجود حداقل جراحت و درد هنگام جراحی در بیمار از برتری های هیدروژل های تزریق شونده است. روش های شیمیایی متنوعی مانند شیمی کلیک، افزایش Michael، باز شیف و واکنش آنزیمی برای شبکه ای کردن هیدروژل های تزریق پذیر به کار گرفته شده است. برخی از هیدروژل ها را می توان با برهم کنش های فیزیکی نظیر برهم کنش های یونی، پیوند هیدروژنی و برهم کنش ابرمولکولی بدون وجود عامل های بیرونی در شرایط فیزیولوژی بدن تهیه کرد. در این مطالعه، افزون بر روش های مختلف تهیه، جنبه های کاربردی این هیدروژل ها در پزشکی ترمیمی و دستاورد های حاصل از آن در مهندسی بافت مرور می شود.کلیدواژه ها
مهندسی بافت, داربست, هیدروژل تزریق پذیر, پیوند شیمیایی, برهم کنش فیزیکیاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.