تاثیر جانمایی فضاهای داخلی مجاور آتریوم از نظر پراکنش نور و حرارت دریافتی (مطالعه موردی: ساختمان اداری پژوهشگاه نیرو)

به کارگیری آتریوم در ساختمان هایی با حجم کاربری بالا و ابعاد بزرگ روشی متداول در نور رسانی و تهویه فضاهای مرکزی داخلی است. عدم توجه به فاکتورهای موثر طراحی اقلیمی در آتریوم­ها می­تواند موجب عملکرد نامطلوب روشنایی و حرارتی فضاهای داخلی شود. یکی از موارد مهم در طراحی، محل قرارگیری فضاهای داخلی و فاصله آن­ها از چاه آتریوم یا به عبارتی میزان عمق بالکن است. بر این اساس سوال پژوهش این است که در طبقات مختلف و مابین فاصله های مختلف فضاهای داخلی از چاه آتریوم، کدام فاصله مناسب تر است و پاسخ به این سوال هدف اصلی پژوهش است. با توجه به هدف این تحقیق، دو فاکتور متاثر از یکدیگر، یعنی نسبت فاصله فضاهای داخلی از چاه آتریوم (عمق بالکن) به ارتفاع طبقه مربوط به آن، در 4 حالت 1/2، 1، 3/2 و آتریوم بدون بالکن (فضای بلافصل) در نظر گرفته شد. فاکتورهای مربوط به نور روز پویا شامل (sDA300/50%)، (ASE1000/250)، (UDI100-2000) با کمک نرم افزار ((Design Builder v.6 به صورت سالیانه و دمای هوا در گرم ترین و سردترین روز سال در فضاهای مورد مطالعه داخل طی روش شبیه سازی با کمک نرم افزار ((Ansys workbench در محیط (fluent) به دست آمد. در پایان نتایج تحقیق حاکی از آن است که انتخاب فاصله مناسب از چاه آتریوم یا به عبارتی عمق بالکن مناسب برای جانمایی فضاهای داخلی مجاور آتریوم متناسب با جهت­گیری آن ها می­تواند بر عملکرد روشنایی و حرارتی سالانه این فضاها تاثیر به سزایی بگذارد. بر این اساس در جبهه شمالی داخل آتریوم مناسب ترین جانمایی فضاهای داخلی برای طبقات اول تا سوم (طبقات پایین و میانی) در حوزه بلافصل با چاه آتریوم است. همچنین در طبقه چهارم یا آخر بهترین وضعیت زمانی است که فاصله تا چاه آتریوم برابر با ارتفاع طبقه باشد. در جبهه جنوبی داخل آتریوم جانمایی فضاها برای طبقات اول و دوم نیز بهتر است در حوزه بلافصل باشد، اما برای طبقات سوم و چهارم (طبقات آخر) بهترین فاصله، زمانی است که عمق بالکن نصف ارتفاع طبقه باشد.

کلیدواژه ها:

آتریوم ، آسایش حرارتی ، روشنایی نور روز پویا ، فضاهای داخلی آتریوم