خشایار مرشدبهبهانی - کارشناسی ارشد، مهندسی مواد، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
پوریا نجفی سیار - استادیار، مهندسی مواد، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
محمود پاکشیر - استاد، مهندسی مواد، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
نیکا ذاکرین - کارشناسی ارشد، مهندسی مواد، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

فولادهای زنگ نزن به دلیل مقاومت به خوردگی بالا در کاربردهای فراساحلی و همچنین صنایع نفت و گاز مورد استفاده قرار می گیرند. خوردگی موضعی این گروه از آلیاژها علاوه بر نوع آلیاژ، به حضور آنیون های مختلف در الکترولیت نیز وابسته است. در این پژوهش، اثر تجمعی آنیون های مختلف (کلرید، تیوسولفات، سولفات و مولیبدات) بر مقاومت به خوردگی فولادهای زنگ نزن مارتنزیتی، آستنیتی و دوپلکس با استفاده از پتانسیل حفره دار شدن مورد ارزیابی قرار داده شده است. نتایج نشان می دهد که یون مولیبدات بیشترین سهم مشارکت را در خوردگی حفره ای مربوط به فولادهای زنگ نزن مارتنزیتی و آستنیتی دارد، درحالیکه برای فولاد نوع دوپلکس، یون کلرید بیشترین سهم مشارکت را دارا می باشد. یون تیوسولفات کمترین میزان مشارکت در خوردگی حفره ای را داشته که این موضوع به اثر دوگانه این یون بر رشد حفره ها مربوط می شود.

فولاد زنگ نزن، خوردگی حفره ای، اثر تجمعی، آنالیز واریانس