خشایار مرشدبهبهانی - کارشناسی ارشد، مهندسی مواد، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
پوریا نجفی سیار - استادیار، مهندسی مواد، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
محمود پاکشیر - استاد، مهندسی مواد، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
نیکا ذاکرین - کارشناسی ارشد، مهندسی مواد، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

فولاد های زنگ نزن به دلیل مقاومت به خوردگی بالا و خواص مکانیکی مطلوب به صورت گسترده ای در صنایع مختلف از جمله صنایع نفت و گاز مورد استفاده قرار داده م ی شوند. رفتار خوردگی این دسته از آلیاژها ارتباط مستقیمی با خصوصیات لایه پس یو موجود بر سطح دارد. در این پژوهش تاثیر عملیات حرارتی حساس شدن و پرداخت سطح بر رفتار نیمه رسانایی لایه پسیو موجود بر سطح فولاد زنگ نزن نوع آستنیتی مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور، نمونه های مختلف با استفاده از آزمون پلاریزاس یون پتانس یودینامیک مورد ارزیابی قرار گرفته تا تاثیر عملیات حرارتی بر رفتار الکتروشیمیایی آنها بررسی شده و ناحیه پسیو آنها تعیین شود. سپس، با استفاده از روش ولتامتری سیکلی تکراری لایه پسیو بر روی نمونه هایی با پرداخت سطح متفاومت تش ک یل شده و رفتار خازن ی لایه های پس یو با استفاده از آنالیز موت شاتکی بررسی شدند. نتایج حاکی از تاثیر نامطلوب افزایش زمان عملیات حرارتی حساس شدن و افزایش تعداد سیکل های ولتامتری سیکلی تکراری بر دانسیته عیوب نقطه ای موجود در فیلم های اکسیدی بودند، در صورتی که کاهش زبری سطح می تواند موجب افزایش مقاومت به خوردگی یکنواخت شود

فولاد زنگ نزن آستنیتی، پلاریزاسیون پتانسیودینامیک الکتروشیمیایی، ولتامتری سیکلی تکراری، آنالیز موت شاتکی