مدل بهبودیافته ردیابی شاخص با درنظر گرفتن هزینه های معاملاتی

مسئله بهینه سازی پورتفوی سرمایه گذاری، یکی از مباحث بسیار مهم در بازارهای مالی است. برای مدیریت پورتفوی دو نوع استراتژی منفعلانه و فعالانه وجود دارد که ایجاد پورتفوی ردیاب شاخص یکی از جنبه های رویکرد منفعلانه برای مدیریت سبد سهام می باشد. اساس سبد ردیاب شاخص، دستیابی به عملکردی مطابق با بازده شاخص با تشکیل سبدی محدود از سهام است که در پی آن هزینه های معاملاتی برای سرمایه گذار کاهش پیدا خواهد کرد. در این پژوهش، مدلی برای تشکیل پورتفوی ردیاب ارائه شده است که هدف آن کمینه سازی انحرافات نامطلوب (بازده پورتفوی کمتر از بازده شاخص) و بیشینه سازی انحرافات مطلوب (بازده پورتفوی بیشتر از شاخص) است. بمنظور حل مدل توسعه داده شده از الگوریتم ژنتیک استفاده شده است. برای ارزیابی عملکرد مدل، داده های چهار صنعت بزرگ بورس اوراق بهادار تهران بکار گرفته شده و نتایج نشان می دهد که مدل پیشنهادی عملکرد خوبی در ردیابی شاخص مربوطه و دستیابی به بازده مازاد بر شاخص داشته است.

کلیدواژه ها:

سبد سرمایه گذاری ، ردیابی شاخص ، پورتفوی ردیاب ، صندوق های شاخصی ، الگوریتم ژنتیک