استفاده از مواد تغییر فازدهنده برای افزایش تولید الکتریسیته در نیروگاه فتوولتاییک آباده، به همراه بررسی اثرات زیست محیطی آن

کاهش منابع تولید انرژی یکی از بزرگترین بحران های بشریت در آینده است. امروزه بیشتر انرژی مورد استفاده در کره ی زمین از نفت، گاز و زغال سنگ حاصل می شود. با توجه به تحقیقات انجام شده و نرخ مصرفی اخیر، این انرژی فسیلی در 50 تا 100 سال آینده تمام خواهد شد. بقای بشریت بر روی کرهی زمین ارتباط نزدیکی با حل این بحران دارد. انرژی تابشی خورشید، بزرگترین منبع انرژی تجدیدپذیر است. ساخت نیروگاه خورشیدی برای استفاده از انرژی خورشید بهترین راهی خواهد بود که می تواند چرخه زندگی بر روی کرهی زمین را حفظ کند. با این حال، توسعه نیروگاه های خورشیدی نیاز به عرضه عظیم سلول های نوری دارد و فرآیند ساخت ممکن است مقداری آلودگی و زباله به همراه داشته باشد، که برای محیط زیست مضر است. از طرف دیگر مساحت زیادی توسط نیروگاه نوری اشغال می شود. در این مقاله یک نیروگاه فتوولتاییک 10 مگاواتی در شهرستان آباده در استان فارس که در زمینی به مساحت 20 هکتار احداث شده است را با استفاده از نرم افزار RETScreen مورد بررسی قرار دادیم و به نتایجی از مقدار کاهش سالانه گاز دی اکسید کربن به عنوان اصلی ترین گاز حاصل از سوخت های فسیلی آلوده کننده محیط زیست، دست یافتیم. نتایج حاصل نشان می دهد این نیروگاه در مقایسه با یک نیروگاه بر پایه گاز طبیعی 44/7814 تن و در مقایسه با یک نیروگاه بر پایه نفت، 81 / 14672 تن دی اکسید کربن کمتری منتشر می کند. در این مقاله تاثیر استفاده از PCM نیز برای خنک کاری پنل ها بررسی خواهد شد.

کلیدواژه ها:

فتوولتائیک ، محیط زیست ، RETScreen ، انرژی تجدیدپذیر ، مواد تغییر فازدهنده