ارزیابی و عوامل تاثیر گذار بر کیفیت زندگی شهری در بهسازی بافت کالبدی شهری مطالعه موردی: محدوده امامزاده یحیی شهر ساری

فرایند برنامه ریزی توسعه شهری و صرف توجه آن به اهداف کالبدی و کارکردی، علت اصلی مطرح شدن مفهوم کیفیت زندگی شهری در عرصه شهرسازی بوده است. در پرتو نفوذ این مفهوم برنامه ریزی شهری از نگاه صرف کالبدی – کارکردی به نگاهی چندوجهی و جامع ارتقاء یافته است. از طرف دیگر، بافت های تاریخی که زمانی جذاب و با کیفیت بوده اند، بنا به دلایل مختلفی از فرایند توسعه شهری کنار گذاشته شدند و بر این اساس جذابیت و کیفیت گذشته خود را از دست دادند. این بافت ها، آثار گرانبهایی هستند که باید به آن ها توجه شود و راهکارهایی برای بهسازی و ساماندهی آن ها در نظر گرفته شود. بر اساس سرشماری سال 1390 دارای 965 نفر جمعیت می باشد. که تعداد 240 نفر از سرپرستان خانوار با استفاده از فرمول کوکران انتخاب شده اند. و همچنین 30 نفر از کارشناسان و مهندسان شهری به صورت تصادفی برای نظردهی در مورد تاثیرات بهسازی شهری، انتخاب شده اند. به منظور کسب اطلاعات لازم از کیفیت زندگی شهروندان از وضعیت مولفه های کالبدی – محیطی و اجتماعی در محله هدف واقع در شهر ساری(محدوده امامزاده یحیی)، از پرسشنامه ی محقق ساخته استفاده شده است .به این ترتیب، هدف اصلی تحقیق حاضر، ضمن تعریف مفاهیم بهسازی و بیان شاخص های کیفیت زندگی و همچنین بیان اثر بهسازی در بالا بردن خدمات عمومی سعی در تدوین و ارائه راهبردها و سیاستهایی در این زمینه دارد. تحقیق حاضر، برای اولین بار در شهر ساری انجام می شود، بنابراین به دلیل نبود تجارب (نظری و عملی) ملی و بومی در این زمینه، نمی تواند عاری از نقص و اشکال باشد. ماحصل این تحقیق می تواند در سازمان ها و طرح های مختلف و همچنین تحقیقات دانشجویی قابل استفاده قرارگیرد.

کلیدواژه ها:

بافت کالبدی ، کیفیت زندگی شهری ، ساری