فرم شناسی معماری برج مقبره ها در استان مازندران دوران حکومت صفویه تا قاجار
- سال انتشار: 1399
- محل انتشار: چهارمین مجمع توسعه فناوری و کنفرانس بین المللی یافته های نوین عمران معماری و صنعت ساختمان ایران(Ircivil۲۰۱۹)
- کد COI اختصاصی: IRCIVIL04_097
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 1483
نویسندگان
دکتری معماری،مدرس موسسه آموزش عالی صنعتی قائم
دانشجوی کارشناسی ارشد معماری
چکیده
موضوع ما عنوان پژوهشی است که بر روی فرم شناسی معماری برج های مقبره ای در استان مازندران از اوایل قرن 8 ه.ق تا اواخر دوران حکومت صفویه و قاجار صورت گرفته است. این بناها در گستره جغرافیایی غرب تا شرق مازندران و درحوزه های اقلیمی کوهستانی، جنگلی و جلگه ای قراردارند و به بخشی از تاریخ سیاسی و مذهبی منطقه به ویژه قرن 8 و 9 ه.ق اشاره دارند که در اسناد مختلف به صورت کلی نام و نشانی از آنها برده شده است.طراحی معماری این برج ها با ساختار منفرد جنبه سمبلیک و نمادین پیدا کرده اند.برج های آرامگاهی شاهکارهای آجرکاری هستند که دارای ارزش های ویژه نهفته معماری می باشند.بسیاری از این آرامگاه ها، مدفن و مشهد امامزادگان هستند. اهالی منطقه علاوه بر مقابر امامزادگان وسادات مرعشی، آرامگاه های بسیاری برای نیاکان خویش ساختند که برخی از آنها تاکنون برجای مانده است. با آمدن صفویان و رشد مذهب تشیع، معماری تدفینی ایران به مقام های مذهبی اختصاص یافت و ساخت مقابرفرمانروایان جای خود را به ساخت مقابر مذهبی و مقدس داد. قجرها در این زمینه به بازسازی، مرمت و توسعه برخی مقابر و آرامگاه ها در مازندران پرداختند و الحاق معروف مستطیل شکل را به مقابر قرن 8 و 9 ه.ق اضافه نمودند و در سال های پس از قاجار ودوران پهلوی مرمت و توسعه مقابر و آرامگاه ها در این منطقه بدون معماری خاصی ادامه یافت. پژوهش حاضر نشان می دهد که مختصات معماری مقابر برجی شکل در سطح فرامنطقه ای شباهت کلی ولی تمایزات زیادی دارد و در بعد منطقه ای محلی نیز از نظر معماری، نوع مصالح و تزیینات وابسته به معماری علیرغم شباهت های فراوان، از همدیگر متمایز می شوند.کلیدواژه ها
مقابر مازندران، دوره صفوی، آرامگاه های قرن 8 و 9 ه.ق، طراحی داخلی، مصالح آجری و اندود گچیمقالات مرتبط جدید
- کاربرد استراتژیهای بازاریابی در طراحی شهری باز تعریف فضاهای عمومی برای ارتقاء هویت مکانی و جذب مشارکت مردمی (نمونه موردی: پیاده راه تربیت تبریز)
- شبیه سازی هوشمند فضاهای سبز در اقلیم تبریز با رویکرد طراحی داده محور پارکهای شهری
- بازآفرینی معماری ایرانی اسلامی با تاکید بر ظرفیت سازی نهادی (SDI)
- مقایسه طبقه بندی بیشترین شباهت و شاخصهای NDVI/NDTS کشف تخریب جنگل های مازندران با استفاده از تصاویر لندست
- ارزیابی روند گسترش شهری قم با استفاده از سنجش از دور و طبقه بندی ماشین بردار پشتیبان
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.