فروزان بهرامی - دانشجوی دکترای برق الکترونیک دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز
علی فخرالدین - دانشجوی دکترای برق قدرت دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات
فرزانه بهرامی - مدرس دانشگاه فنی حرفه ای سما بندرعباس،

مبدل های زمان به دیجیتال مهمترین بلوک مورد استفاده برای پردازش در حوزه زمان هستند. مبدل های زمان به دیجیتال که عملیات اندازه گیری و تبدیل بازه ی زمانی به خروجی دیجیتال را انجام می دهند، معمولا شامل دو بخش هستند: بخش Coarse که مقدار زمان های بزرگ را اندازه گیری می کند و به طور معمول از یک شمارنده ساخته می شود؛ و بخش Fine که مقادیر زمانی را با قابلیت تفکیک بالا اندازه گیری می کند. از مشخصه های مهم یک مبدل زمان به دیجیتال می توان به قابلیت تفکیک اندازه گیری و بیشینه ی محدوده ی اندازه گیری ورودی آن اشاره کرد. مبدل های زمان به دیجیتال یکی از اصلی ترین بلوکهای مورد نیاز ADPLL هستند. در این مقاله، انواع مبدل زمان به دیجیتال و کاربردهای آن آورده شده و نمونه های مختلفی از ساختارهای TDC با مزایا و معایب آن نیز معرفی گردیده است. در طی سال ها، پژوهشهای زیادی برای بهینه سازی و ارائه ی روشهای اندازه گیری نوین صورت پذیرفته است. روش های متعددی برای اندازه گیری و تبدیل زمان به کلمه دیجیتال، بر پایه روش های آنالوگ و دیجیتال ارائه شده است. در حال حاضر TDC در جامعه میکروالکترونیک بشدت مورد توجه قرار گرفته است. حلقه های قفل فاز تمام دیجیتال اولین و معروفترین کاربرد TDC هستند که بسرعت در حال پیشرفت می باشند. در پایان، این مبدل ها از نظر توان مصرفی و قابلیت تفکیک، با هم مقایسه گردیده اند.

مبدل زمان به دیجیتال، TDC، تقویت کننده زمان، قابلیت تفکیک، توان مصرفی