رضا مرادی - آموزگار ابتدایی زنجان منطقه افشار

استفاده بهینه از وقت کلاس و فراهم کردن موقعیتی که بیشترین استفاده از فعالیت های آموزشی را بتوان داشت، الهام بخش مربیان و متخصصانی برای خلق کردن روش های تدریس مختلف بوده است. یکی از این روش های تدریس؛ روش تدریس به شکل معکوس می باشد. روش تدریس معکوس یا وارونه به عنوان یک رویکرد منحصر به فرد که نقش تکالیف منزل و کار در کلاس را معکوس می کند، چندی است در محافل آموزشی ظهور یافته است. به همین دلیل پژوهش حاضر پرداختن به اثربخشی این رویکرد تدریس در درس ریاضی دانش آموزان دوره ابتدایی را هدف خود قرار داده است. در این پژوهش جهت گردآوری اطلاعات از موتورهای جستجوگر و پایگاه داده های معتبر از جملهMagiran , Noormags , Science Direct , Google Scholar و مطالعات کتابخانه ای و جستجو در کتب و مقالات منتشر شده در این زمینه، استفاده شده است. این رویکرد می تواند باعث بهبود تعامل معلم و شاگرد، سهیل یادگیری عمیق از طریق فعالیت های یادگیری در کلاس درس، منجر به پویایی کلاس، افزایش انگیزه و یادگیری عمیق تر، کمک به درک فراگیران نسبت به سبک های یادگیری و عملکردشان، و پرورش درگیری فراگیران شود. همچنین در این رویکرد ارائه محتوا در کلاس درس کنار گذاشته می شود و مدرسان می توانند فعالیت های کلاسی را از طریق آموزش به گونه ای فراهم کنند که فراگیران به علت مسائل دست یابند و اطلاعات را در زندگی واقعی به کار گیرند.

روش تدریس معکوس، درس ریاضی، دوره ابتدایی، دانش آموز .