علی اسداله زاده
محمود شهیدی

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی مشاوره گروهی راه حل محور بر تنظیم هیجانات و دلزدگی زناشویی زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهرستان شیروان بود. جامعه ی این پژوهش مشتمل بر کلیه زوجینی بودند که به دلیل دلزدگی زناشویی در روابط به مراکز مشاوره شهرستان شیروان مراجعه نموده بودند. برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری غیر تصادفی با جایگزینی تصادفی استفاده خواهد شد. بدین صورت که از بین زنانی داوطلب شرکت در گروه آزمایشی، با توجه به ملاک های انتخاب از قبیل: گذشتن حداقل یک سال از ازدواج آنها، شرکت مستمر زوج در جلسات و نداشتن اعتیاد و سوء مصرف مواد، انتخاب و از بین آنها 15 نفر در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه کنترل به صورت تصادفی جایگزین شدند به منظور انجام پیش آزمون قبل از شروع مداخله پرسش نامه توسط اعضای نمونه تکمیل شد. آن گاه گروه آزمایش در جلسه هفتگی و هر جلسه به مدت حدود 90 دقیقه تحت مشاوره گروهی راه حل محور قرار گرفتند. پرسش نامه های مذکور به منظور انجام پس آزمون ، در آخرین جلسه درمانی پرسشنامه توسط گروه آزمایش و کنترل در محل اجرای مداخله تکمیل گردید. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش، ابزار دلزدگی زناشویی پاینز (1996) و مقیاس تنظیم هیجانات گارنفسکی و همکاران (2001) بود که توسط شرکت کنندگان هر دو گروه قبل و بعد از مداخله تکمیل گردید. جهت سنجش تحلیل فرضیه پژوهش از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد. با توجه به نتایج به عمل آمده مشاوره گروهی راه حل محور بر تنظیم هیجانات و کاهش دلزدگی زناشویی زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره شیروان تاثیر داشته است. 0. 001> p

مشاوره گروهی راه حل محور، تنظیم هیجانات، دلزدگی زناشویی