بررسی رابطه بین سلامت روان اولیاء با میزان پرخاشگری و افسردگی در مقطع ابتدایی دخترانه

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سلامت روان اولیاء با پرخاشگری و افسردگی در مقطع ابتدایی دخترانه بود. پژوهش از نوع همبستگی است. جامعه پژوهش شامل کلیه ی اولیا و دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر اردبیل بود. نمونه پژوهش، 12497 نفر به صورت نمونه گیری در دسترس از بین اولیا و دانش آموزان شهر اردبیل انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه از پرسشنامه پرخاشگری ویلیامز و همکاران، پرسشنامه افسردگی بک و پرسشنامه سلامت روانی کلدبرگ استفاده شد. تجزیه و تحلیل نتایج با استفاده از روش آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره انجام گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که بین سلامت روانی اولیا با پرخاشگری و افسردگی دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی رابطه معنی دار وجود دارد. از متغیرهای مورد مطالعه حدود86/3 درصد واریانس پرخاشگری و 17/5 درصد واریانس افسردگی توسط متغیرهای مشکلات جسمانی، اضطراب، اختلال در کارکرد اجتماعی و افسردگی (مولفه سلامت روانی) تبیین می شود. با توجه به مقادیر بتا، به ترتیب پرخاشگری و افسردگی به عنوان قوی ترین متغیرها برای پیش بینی سلامت روانی دانش آموزان می باشند. بنابراین می توان نتیجه گرفت که سلامت روانی اولیا می تواند ارتباط قوی با پرخاشگری و افسردگی دانش آموزان داشته باشد.

کلیدواژه ها:

پرخاشگری ، افسردگی ، سلامت روانی