مقایسه اثربخشی هیبنوتراپی شناختی -رفتاری و دارو درمانی بر سرسختی روانشناختی، اضطراب حالت و صفت بیماران مبتلا به اختلال وحشتزدگی

مقدمه پژوهش حاضر با هدف تعیین تفاوتاثربخشی هیبنوتراپی شناختی -رفتاری و دارو درمانی بر سرسختی روانشناختی، اضطراب حالت و صفت بیماران مبتلا به اختلال وحشتزدگیبود. روش کار جامعه آماری شامل کلیه افراد مراجعه کننده به بیمارستان تخصصی ابن سینا شهر تهران در سال 98-1397 بود. از میان مراجع کنندگان به بیمارستان تخصصی ابن سینا، به روش تصادفی ساده تعداد 45 نفر انتخاب شده و در 3 گروه 15 نفره (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل) جایگزین شدند.شرکت کنندگان با سرسختی روانشناختی کیومرثی، نجاریان، و مهرابی زاده هنرمند (1377) و اضطراب حالت- صفت اشپیلبرگر (1970) مورد ارزیابی قرار گرفتند. سپس شرکت کنندگان هیبنوتراپی شناختی-رفتاری 5 جلسه مورد آموزش قرار گرفتند، گروه دارو درمانی زیر نظر متخصص دارو مصرف کردند و گروه کنترل هیچ آموزشی را دریافت نکردند. نتایج داده ها با استفاده از تحلیل کوواریاس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که در متغیر سرسختی روان شناختی و اضطراب صفت، پس آزمون هیبنوتراپی، تفاوت معنی داری با پس آزمون گروه کنترل و دارودرمانی داشت. در مورد متغیر اضطراب حالت، درمان تاثیر معنی داری نداشته است (001/0P<). نتایج آزمون تعقیبی نشان داد که میزان سرسختی روان شناختی در گروه هیبنوتراپی به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل و دارودرمانی بود. همچنین، میزان اضطراب صفت در گروه هیبنوتراپی به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل و دارودرمانی بود (01/0P<). نتیجه گیری با توجه به تاثیر معنادار  هیبنوتراپی شناختی-رفتاری سرسختی روانشناختی و اضطراب صفت بیماران مبتلا به اختلال وحشتزدگی، پیشنهاد می شود از این روش در جهت افزایش سلامت روان این بیماران بهره برده شود.

کلیدواژه ها:

اختلال وحشتزدگی ، اضطراب حالت و صفت ، دارو درمانی ، سرسختی روانشناختی ، هیبنوتراپی شناختی -رفتاری