اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر بخشودگی بین فردی و صمیمت زناشویی زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی

مقدمه تجربهخیانت زناشویی از طرف همسران، معضلی است که بنیان خانواده را تحت تاثیر قرار داده و ارتباط زناشویی را دچار اختلال می کند. دو مولفه روانشناختی مورد توجه در این فرایند، بخشودگی بین فردی و صمیمت زناشویی است. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر بخشودگی بین فردی و صمیمت زناشویی زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی انجام شد. روش کار در این پژوهش از روش نیمه آزمایشی و طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش را تمامی زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی منطقه 1 تهران تشکیل دادند. از این جامعه، 30  نفر بصورت دردسترس انتخاب شدند و بصورت تصادفی در دوگروه آزمایشی و کنترل جایگزین شدند. ابزارهای پژوهش مقیاس بخشودگی بین فردی پولارد و پرسشنامه صمیمت زناشویی باگاروزی بود. روش اجرا بدین ترتیب بود که بعد از پیش­آزمون، درمان پذیرش و تعهد برای گروه آزمایش اجرا گردید در نهایت از هر دو گروه پس­آزمون به عمل آمد. یافته­های پژوهش با استفاده از کواریانس تحلیل شدند. نتایج یافته­ها نشان داد میانگین بخشودگی بین فردی و صمیمت زناشویی گروه آزمایش در پس­آزمون نسبت به پیش­آزمون افزایش پیدا کرده است. نتیجه تحلیل کواریانس نشان داد که پس از حذف اثر پیش آزمون، میانگین نمرات پس آزمون دو گروه اختلاف آماری معناداری داشتند (001/0p<). نتیجه­ گیری این مطالعه نشان می­دهد که درمان پذیرش و تعهد بر افزایش بخشودگی بین فردی و صمیمت زناشویی زنان آسیب دیده از خیانت همسر اثربخش است.

کلیدواژه ها:

درمان پذیرش و تعهد ، بخشودگی بین فردی ، صمیمت زناشویی ، خیانت زناشویی