اثربخشی آموزش خودمراقبتی روانی بر سلامت روان و سازگاری اجتماعی دانش آموزان
محل انتشار: مجله دانشکده پزشکی مشهد، دوره: 62، شماره: 6
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 734
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MJMS-62-6_011
تاریخ نمایه سازی: 24 تیر 1399
چکیده مقاله:
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش خودمراقبتی روانی بر سلامت روان و سازگاری اجتماعی دانشآموزان انجام شد. روش کار: روش پژوهش نیمه تجربی و طرح تحقیق پیش آزمون-پس آزمون با گروه تجربی و کنترل بود. جامعه آماری دانشآموزان مراجعه کننده به مشاوره مدرسه شهرستان اراک بودند که براساس معیارهای ورود و خروج 40 نفر از آنها انتخاب و به صورت تصادفی ساده به دو گروه تقسیم شدند. برای جمعآوری اطلاعات از مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس لاویبوند و لاویبوند (1995) و مفیاس سازگاری اجتماعی سینها و سینگ (1993) استفاده شد. دوره آموزش خودمراقبتی روانی 10 جلسه 2 ساعته بود. روش تحلیل دادهها با استفاده از تحلیل کواریانس چند متغیره انجام شد. نتایج: نتایج تحلیل کواریانس بین دو گروه بر روی نمرات تعدیل شده متغیر سازگاری اجتماعی نشان داد که 42%از تغییرات سازگاری اجتماعی، 39 درصد از تغییرات افسردگی، 26%از تغییرات اضطراب و 43 درصد از تغییرات استرس توسط متغیر مستقل (آموزش خودمراقبتی روانی) تبیین میشود. یعنی آموزش خودمراقبتی روانی، بر افسردگی، اضطراب، استرس و سازگاری اجتماعی در دانشآموزان اثربخش بوده است (0/05> P). نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش میتوان گفت که آموزش خودمراقبتی روانی که به دانشآموزان ارایه شده است، باعث کاهش افسردگی، اضطراب و استرس و افزایش سازگاری اجتماعی شود. لذا به مدیران آموزشی، و تمام مراکزی که با دانشآموزان سروکاردارند پیشنهاد میشود از آموزش خودمراقبتی روانی جهت افزایش سلامت روانی و بهبود سازگاری اجتماعی دانشآموزان استفاده گردد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زهرا زری مقدم
دانشجوی دکترای روان شناسی عمومی، گروه روانشناسی و مشاوره ،دانشکده علوم انسانی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمین، خمین، ایران
حسین داودی
استادیار، گروه مشاوره و راهنمایی، دانشکده علوم انسانی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمین، خمین، ایران
خلیل غفاری
استادیار، گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار ، گرمسار، ایران
حمیدرضا جمیلیان
دانشیار، گروه روانپزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک ، اراک، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :