بررسی بهترین زمان خارج سازی بوته های انگور از زیر خاک به منظور پیشگیری از سرمازدگی بازتابشی بهاره

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 450

فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JOPP-26-4_002

تاریخ نمایه سازی: 24 تیر 1399

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: بدلیل وابستگی زیاد باغداران نسبت به درآمد حاصل از تولید انگور در بسیاری از مناطق کشور، وقوع سرمای بهاره در بعضی سالها خسارات قابل توجه به معیشت سالیانه آنان وارد می نماید. به دلیل توسعه باغات انگور در مناطق سرد، بسیاری از باغداران این مناطق برای مصون ماندن تاک ها نسبت به سرمای پاییز، زمستان و اوایل بهار، تاک های تربیت یافته در سیستم تربیت خزنده را در فصل پاییز زیر خاک می نمایند. هدف از این آزمایش تعیین بهترین زمان خارج سازی بوته های انگور رقم بیدانه سفید از خاک طی دوره زمانی اواخر زمستان تا اوایل بهار بود تا جوانه ها کمترین خسارت احتمالی در مقابل سرماهای زودرس بهاره را داشته باشند. مواد و روش ها: آزمایش در طی دو سال (از اسفند 1393 تا اردیبهشت 1395)در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 6 تکرار و 3 تیمار در تاکستانهای شهرستان شازند استان مرکزی به انجام رسید. تیمارها شامل: :T1 خارج سازی بوته ها در 25 اسفند T2: خارج سازی بوته ها در 15 فروردین و T3: خارج سازی بوته ها در 4 اردیبهشت (شاهد1) بود که با دو سرمای طبیعی در تاریخ های 6/2/1394 و 15/1/1395 مواجه شدند. علاوه برآن بعد از هر مرحله خارج سازی تاک از زیر خاک دو مرحله سرمای مصنوعی بر روی جوانه شاخه های یکساله با دماهای 0، 4-، 8- و 12- درجه سانتی گراد اعمال شد. یافته ها: بر طبق نتایج بدست آمده، تیمار زمانی پانزدهم فروردین بعد از اعمال سرمای مصنوعی کمترین نشت الکترولیت را در دماهای صفر تا 8 درجه سانتی گراد نشان داد. درصد جوانه های سبز شده در بین تیمارها بعد از مواجه شدن با سرما زدگی طبیعی بهاره تفاوت معنی داری نداشت. علاوه بر این در سال اول درصد جوانه های بارده در تیمار زمانی 25 اسفند (به مقدار 29 درصد) در مقایسه با تیمارهای زمانی 15 فروردین و 6 اردیبهشت (شاهد) بیشترین بود. همچنین مقادیر کربوهیدرات های محلول به ترتیب زمان خارج سازی بوته ها کاهش و بالعکس مقادیر پرولین و درصد محتوی آب جوانه ها افزایش داشت. در سال دوم مقادیر کربوهیدرات محلول تیمارها که در زمانی واحد اندازه گیری شد، تیمار 15 فروردین بیشترین مقدار را داشت و درصد مواد جامد محلول میوه در تیمار مذکور نسبت به سایر تیمارها افزایش یافت. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که بهترین زمان خارج سازی تاک از خاک پانزدهم فروردین است و این زمان با توجه به تغییرات دما در دو سال آزمایش برای رشد بهتر و درصد بالای جوانه های بارده مناسب تر است. ضمن آنکه درصد مواد جامد محلول میوه در این تاریخ تفاوت معنی دار نسبت به دو تیمار دیگر داشت و میوه ها در این تیمار زمانی PH بیشتر و درصد اسید آلی کمتر داشتند.

کلیدواژه ها:

انگور رقم بیدانه سفید ، زیرخاک نمودن تاک ، سیستم تربیت خزنده ، نشت الکترولیت ، درصد جوانه های سبز شده

نویسندگان

حسن حسین آبادی

۱دانشجوی دکتری، پژوهشکده انگور و کشمش، دانشگاه ملایر، ملایر، ایران

علی عبادی

استاد دانشگاه تهران

موسی رسولی

استادیار فیزیولوژی و اصلاح درختان میوه، دانشگاه ملایر

محمد علی نجاتیان

مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی قزوین