مدل علی بهره وری سرمایه های انسانی در پروژه های عمرانی بر اساس سرمایه اجتماعی و اشتراک دانش

بهره وری منابع انسانی دغدغه مهم سازمان های امروزی است؛ زیرا اساسی ترین محرک رسیدن به نتایج رضایت بخش و کسب مزیت رقابتی، به شمار می رود. ارتقای بهره وری نیروی انسانی در هر سازمانی، نیازمند سرمایه گذاری یا به عبارت دیگر روش استفاده از انواع سرمایه در جهت افزایش بهره وری است و شناخت هر نوع سرمایه ای در راستای بهبود بهره وری نیروی انسانی، امری لازم و ضروری است. بنابراین پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل علی بهره وری سرمایه های انسانی در پروژه های عمرانی بر اساس سرمایه اجتماعی و اشتراک دانش انجام گردید. تحقیق حاضر از منظر هدف کاربردی و از منظر شیوه گردآوری داده ها، توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضرکارکنان معاونت عمرانی شهرداری شیراز به تعداد 300 نفر در نظر گرفته شد، شیوه نمونه گیری به صورت گروهی و حجم نمونه از طریق فرمول کوکران به تعداد 168 مشخص گردید. به منظور جمع آوری اطلاعات مورد نظر و سنجش متغیرهای تحقیق، از پرسش نامه استاندارد استفاده شد. روایی ابزار اندازه گیری از طریق محتوایی و پایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفته است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار (lisrel) استفاده شد. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که ابعاد سرمایه اجتماعی تاثیر معناداری بر بهره وری سرمایه های انسانی در پروژه های عمرانی دارد و اشتراک دانش نقش میانجی معناداری بین سرمایه اجتماعی و بهره وری سرمایه های انسانی در پروژه های عمرانی داشت.

کلیدواژه ها:

بهره وری سرمایه های انسانی ، پروژه های عمرانی ، سرمایه اجتماعی ، اشتراک دانش ، سرمایه ساختاری ، سرمایه ارتباطی ، سرمایه شناختی