علی مبینی دهکردی - دکترای مدیریت استراتژیک عضو هیئت علمی دانشکده کارافرینی دانشگاه تهران

چشم انداز یک تصویر مطلوب و قابل دستیابی در افق زمانی معین است که مبتنی بر ارمانها ارزشها، نیات راهبردی، نیازها و منابع و قابلیتهاو شرایط پویا و پیچیده محیطی در هر جامعه و سازمان و سیستمی تهیه و ارائه می گردد برای طراحی چشم انداز از رویکردهای نگاه رو به جلو تفکر رو به جلو، برنامه ریزی و به جلو استفاده می گردد و برای اجرای چشم انداز هم از رویکرد رو به عقب، ابنده به حال بهره می گیرند و مدیریت تغییر استراتژیک را همراستا با این رویکرد شکل میدهند. دراین مقاله با بهره گیری از نتایج طرحهای متعدد پژوهشی و مقالات ارائه شده در طی چند دهه گذشته با توجه به تغییر پارادایمهای مدیریتی و تئوری ها و نظریه ها و تحولات محیطی که روندها و رخدادهای مختلفی را در برداشته با متدولوژی مدیریت استراتژیک جامع، سیستمی ، تعاملی، اینده نگر و اقتضایی به رویکردها و روشها و مدلهای طراحی و اجرای چشم انداز پرداخته شده است از میان انواع روشها سه روش 1- از بالا به پایین تمرکز، 2- از پایین به بالا عدم تمرکز 3- روش ترکیبی تمرکز - عدم تمرکز برای اجرای چشم انداز مورد اهتمام قرارگرفته است.

چشم انداز، رویکرد رو به جلو، رویکرد رو به عقب اینده به حال روشهای اجرای چشما نداز، مدلهای اجرای چشم انداز در سطح ملی، موج افرینی فرهنگی