بررسی اثرات تغذیه و بسترکشت بر برخی خصوصیات فیزیولوژیکی و شیمیایی نشاء فلفل دلمه ای

تولید فلفل از طریق کشت نشاء میتواند باعث رشد سریعتر و یکنواختتر ، گلدهی و محصولدهی زودتر، افزایش میزان تولید در واحد سطح و استفاده بهتر از بذر وفضای گلخانه شود.به منظور بررسی تغذیه و بستر کشت بر خصوصیات نشاء فلفل دلمه ای آزمایشی به صورت فاکتوریل در غالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1397 انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل محلول غذایی هوگلند در سه سطح 0، ½ و ¼ و بسترهای کشت شامل: بستر :1 پرلایت(100 درصد)، بستر :2 کوکوپیت(100 درصد)، بستر :3 ورمیکولایت(100 درصد)، بستر :4 کوکوپیت(80 درصد)+ پرلایت(20 درصد)، بستر :5 پیتماس(50 درصد)+ کوکوپیت(30 درصد)+ پرلایت(20 درصد) بودند. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که بسترهای پیت ماس(50 درصد)+ کوکوپیت(30 درصد)+ پرلایت(20 درصد) و ورمی کولیت تحت تغذیه محلول غذایی 2/1 هوگلند دارای تاثیر بهتری در میزان وزن تر وخشک اندام هوایی، ریشه و شاخص کلروفیل بودند و باعث بهبود کیفیت نشاء گردیدند همچنین نشاهای کشت شده در بستر کوکوپیت با دریافت محلول غذایی 4/1 هوگلند بیشترین میزان پتاسیم و فسفر را دارا بودند.

کلیدواژه ها:

فلفل ، نشاء ، هوگلند ، ورمی کولیت