بررسی چگونگی انتقال تکنولوژی از دانشگاه ها و صنایع نظامی به دانشگاه ها و صنایع غیر نظامی

  • سال انتشار: 1399
  • محل انتشار: هفتمین همایش ملی مطالعات و تحقیقات نوین در حوزه علوم جغرافیا، معماری و شهرسازی ایران
  • کد COI اختصاصی: NICONF07_196
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 848
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

اصغر احمدی

دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت تکنولوژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب

مهراب هداوند میرزایی

عضو هیات علمی دانشگاه امام حسین (ع)– دانشکده مطهری

چکیده

اغلب کشورها با بررسی نقاط ضعف و قوت نیروهای مسلح خود، تدابیر راهبردی لازم برای افزایش توان نظامی و دفاعی را اتخاذ می نماید و به همین دلیل صنایع نظامی در کشورهای توسعه یافته ودر حال توسعه به عنوان صنعت پیشرو شناخته می شوند و انتقال تکنولوژیکی پیشرفت های حوزه نظامی و دفاعی به سایر دانشگاه ها و صنایع دیگر یکی از دغدغه های دولت ها است. در جمهوری اسلامی ایران نیز صنعت دفاعی به عنوان مجموعه ای پیشرو نقش محوری در عرصه تکنولوزیکی و نوآوری داشته و توانسته با اتکا به توان داخلی و برقراری ارتباط با دانشگاه ها و برخی صنایع نسبت به تامین نیازهای عملیاتی خود اقدام نماید. علی رغم سرعت بالای دانشگاه ها و صنایع نظامی در دست یابی به این تکنولوژی ها، دانشگاه های و صنایع غیر نظامی به شدت نیازمند دست یابی به آنها برای عدم انجام تحقیقات پایه ای یا کاربردی برای خروج از وابستگی تکنولوژیکی و کمک به سودآوری صنایع برای تقویت اقتصاد مقاومتی است. از این رو در مقاله حاضر، با مطالعه دبیات مربوطه و مطالعه کتابخانه ای و استفاده از رویکردمدل سازی پویایی، بررسی فرآیند و ترسیم نموداری آنها، متغیرهای تاثیرگذار بر مکانیزم انتقال تکنولوژی از دانشگاه به صنعت و بالعکس، شناسایی در نهایت مدل مفهومی که نشان دهنده عوامل و فرایندهای موجود در این عرصه است طراحی و ارایه شده است. نتایج نشان می دهد که ایجاد یک معاونت مستقل در سطح ستاد کل نیروهای مسلح برای دستیابی و توسعه تکنولوژی و بهبود فرایند انتقال آن به دانشگاه ها و صنایع غیر نظامی از طریق رصد، شناسایی، پایش، جذب و حمایت از انتقال و توسعه تکنولوی و ایجاد نوآوری، جریان دانشی را در طول زمان تسهیل می نماید.

کلیدواژه ها

تکنولوژی، انتقال تکنولوژی، توسعه تکنولوژی ، نوآوری، صنعت دفاعی

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.