مهدی بستان افروز - کارشناس ارشد طراحی شهری، موسسه آموزش عالی گلستان، گرگان

امروزه استفاده از آسانسور در بسیاری از شهرها به امری متداول تبدیل شده است، رایگان بودن و آسان بودن استفاده از آسانسور در کنار سختی بالا رفتن از پله و همین طور راحت طلب بودن انسان ها باعث شده است تا استفاده از پله صرفا برای رفتن به یک یا دو طبقه بالاتر یا پایین تر انجام گیرد و کمتر کسی پیدا می شود که استفاده از پله را بر استفاده از آسانسور ترجیح دهد. ولی این وسیله ی جذاب در بسیاری از اوقات مایهی رنج و عذاب یا حتی معلولیت و مرگ دوستداران خود می شود، آمار تکان دهنده ی حوادث آسانسور در بسیاری از کشورهای جهان از جمله ایران گواه این مطلب است. علیرغم تلاش های زیادی که برای ایمن سازی آسانسور در جهان صورت گرفته است، همچنانمیزان حوادث آسانسور رو به افزایش است. اهداف این پژوهش به حداقل رساندن صدمات جانی و مالی در زمان سقوط کابین آسانسور و پیشنهاد کردن ایده هایی به عنوان جایگزین آسانسور است. روش تحقیق در این پژوهش، توصیفی- تحلیلی بوده و نوع آن کاربردی توسعه ای می باشد. در یافته های این پژوهش، مشخص شد که تقویت سقف و کف کابین و نصب سیستم نجات در آنها می تواند در زمان سقوط کابین، جلوی خسارت بیشتر را بگیرد. نتایج حاصل از این پژوهش بیانگر این است که برای رسیدن به وضعیت مطلوب ایمنی در آسانسورها، در کنار نصب سیستم نجات در کابین آسانسور، باید به شیوه های دیگر جابه جایی، مشابه پیشنهادات این پژوهش که می تواند تا حدود زیادی از حجممتقاضیان استفاده از آسانسور کاسته و مردم را به طرف خود جذب کند روی آورد.

آسانسور، ایمن سازی، حوادث، سیستم نجات