تحلیلی بر مکانیابی پارک های شهر شاهرود با روش AHP

افزایش رویه شهرنشینی در زندگی امروز و به دنبال آن افزایش و گسترش شهرها واقعیتی اجتناب ناپذیر به نظر می رسد. به همراه چنین پدیدهای ساخت و سازهای اداری، مسکونی، تاسیساتی، صنعتی و غیره و نیز احداث شریان ها و راه های ارتباطی و بزرگراه ها نیز بیانگر این موضوع است که کل گستره شهرها جهت انواع ساخت و سازها مورد استفاده و بهره برداری قرار می گیرد، اما امر مهمی که در کنار چنین جریانی غالبا چندان مورد توجه قرار نمی گیرد اهمیت دادن به فضای سبز است. به نظر می رسد همجواری پارک ها از نظر دسترسی به معیارهای مورد نظر و از نظر بعد مسافت و از نظر همجواری های مناسب، در مجاورت کاربری های مراکز فرهنگی، آموزشی، مسکونی، منابع آبی و شبکه ارتباطی و همچنین پارک مجاور قابل قبول می باشد که باعث عملکرد (کارکرد) بهتر و بهینه آنها گردیده است. به منظور مکان یابی پارک ها و فضای سبز شهری پس از بررسی منطقه مورد مطالعه، پارامترهای موثر در مکانیابی پارک های شهری تعیین شد که این پارامترها عبارت بودند از: نزدیکی به مراکز مسکونی، نزدیکی به مراکز آموزشی، دسترسی به شبکه ارتباطی، فاصله از فضای سبز موجود، نزدیکی به مراکز فرهنگی و دسترسی به منابع آب. سپس این پارامترها را وزن دهی کرده و لایه های اطلاعاتی آماده شدند و لایه ها با توجه به وزن شان با یکدیگر تلفیق گردیدند. بعد از تلفیق لایه ها یک نقشه رسته ای حاصل گردید که ارزش هر پیکسل نشانگر مطلوبیت آن محل برای احداث پارک می باشد. هدف از هر مطالعه مکان یابی، تعیین مناطق بهینه می باشد که معیارها با بیشترین تاثیر در آن لحاظ شده باشد. با توجه به نتایج بدست آمده می توان گفت مکان های انتخاب شده و مقایسه آنها با معیارهای موثر در مکان یابی پارک های شهری مناسب می باشد

کلیدواژه ها:

مکان یابی ، پارک های شهری ، وزن دهی ، نقشه رستری