اصول عام حاکم بر روابط تجاری

از آن جایی که حوزه ی روابط هر حکومتی با سایر حاکمیت ها، حوزه ی یک جانبه نیست، بلکه تعاملی و دو طرفه است؛ حکومت ها در کنارحفظ موجودیت، استقلال و تمامیت ارضی، در صدد دست یابی به منابع اقتصادی، فرصت های تجاری و بازرگانی و کنترل تجارت منطقه ایو بین المللی برآمده اند. کمبود منابع اقتصادی و افزایش تصاعدی نیازمندی های اقتصادی بر فعالیت های تجاری حکومت ها افزوده است.تعامل سازنده و موثر جمهوری اسلامی ایران با جهان در شرایط تحریم، نیازمند داشتن راهبردهای تجارت بین الملل هم راستا با آرمان ها و مبتنی برمصالح بلند مدت نظام اسلامی است؛ بنابراین می بایست علاوه بر در نظر گرفتن مبانی و ارزش های بنیادین؛ به ظرفیت ها برای غلبه بر چالش هادر چارچوب قواعد و هنجارهای جهانی، توجه هوشمندانه مبذول داشت لذا ضرورت آگاهی نسبت به اصول و قواعد هر دو طرف، بیش از پیشاحساس می شود.

کلیدواژه ها:

اصل ، تجارت ، روابط تجاری ، تجارت بین الملل ، حقوق تجارت بین الملل