امین ضمیری - شرکت نفت ستاره خلیج فارس
پریسا احمدی - شرکت نفت ستاره خلیج فارس
پروین محمدزاده - شرکت نفت ستاره خلیج فارس
دنیا اکبری شهنی - شرکت نفت ستاره خلیج فارس
محمد حاتمی - شرکت نفت ستاره خلیج فارس
محمد کمایی - شرکت نفت ستاره خلیج فارس

هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی آموزش مهارت های زندگی در محیط کار و آموزش توانمندسازی کارکنان بر جامعه پذیری سازمانی کارکنان دارای استرس شغلی بود. روش پژوهش آزمایشی طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه پژوهش شامل 60 کارمند مبتلا به استرس شغلی (20 نفر گروه آزمایش 1 آموزش مهارت های زندگی در محیط کار، 20 نفر گروه آزمایش 2 (آموزش توانمندسازی کارکنان) و 20 نفر گروه کنترل بود که به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه جامعه پذیری سازمانی تائورمینا (1997) و پرسشنامه استرس شغلی رایس (1992) بود. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس چند متغیره مانکوا، آنکوا، آزمون تعقیبی برونفرونی استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد، آموزش مهارت های زندگی در محیط کار و توانمندسازی کارکنان باعث افزایش جامعه پذیری سازمانی کارکنان دارای استرس شغلی گروه آزمایش (1) و (2) در مقایسه با گروه کنترل شد و مشخص شد بین آموزش مهارت های زندگی در محیط کار و آموزش توانمندسازی کارکنان بر افزایش جامعه پذیری سازمانی کارکنان دارای استرس شغلی تفاوت معناداری وجود دارد و آموزش توانمندسازی کارکنان نسبت به آموزش مهارت های زندگی در محیط کار در افزایش جامعه پذیری سازمانی کارکنان دارای استرس شغلی اثربخشی بیشتری داشت.

مهارت های زندگی در محیط کار، توانمندسازی، جامعه پذیری سازمانی، استرس شغلی