احمد قویدل - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مدیریت رسانه دانشگاه علامه طباطبایی

تصمیم گیری یک فرآیند ذهنی است که از سیر تکوین آن از تاریخ زندگی انسان آغاز شده است. تصمیم گیری به زندگی اجتماعیانسان بازمی گردد. تاریخی ترین روش تصمیم گیری تصمیم گیری مشورتی است که معبد دلفی یونان و پیشگویانش منشاءاشتهار آن است. تصمیم گیری در سازمان های رسانه ای از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است . در این مقاله تلاش شده است به اینسوال پاسخ داده شود که کدام شیوه های تصمیم گیری با توجه به مختصات خاص سازمان های رسانه ای از جمله ضرورت سرعت درتصمیم گیری، تامین مشارکت کارکنان، ایجاد بستر برای ظهور خلاقیت، تنوع موضوعات قابل تصمیم گیری، تصمیم گیری عقلایی میتواند موفق تر باشد. هربرت سایمون بر این نظر است تصمیم گیری جوهر اصلی مدیریت است و حتی می توان مدیریت را مترادف باآن دانست. لذا بدون دا شتن بررسی سیر تکوین شیوه های تصمیم گیری بدون توجه به سیر تکوین مدیریت ممکن نیست. عملتصمیم گیری دراداره امورسازمان ها به قدری مهم است که سازمان را شبکه تصمیم و مدیریت را عمل تصمیم گیری تعریف کردهاند ، امروزه تصمیم گیری صرفا نمی تواند برمبنای نبوغ، شم مدیریتی و قضاوت شخصی افرادمتکی باشد. اساسا به همین علت مدلتصمیم گیری مطلوب در سایه شیوه مدیریتی حاکم بر یک سازمان شکل می گیرد. تصمیمات بایستی حتی الامکان برپایه بررسی هایعلمی ،آمار واطلاعات دقیق وبه موقع وبرطبق اصول وروش های خاصی صورت پذیرد. مدیریت اقتضایی و مشارکتی از مدل های موفقمدیریتی در رسانه است که می تواند بستر خوبی برای اجرای مدل تصمیم گیری کارنگی و رویشی در سازمان های رسانه ای باشد.

فرآیند تصمیم گیری، عوامل موثر بر تصمیم گیری، تصمیم گیری تدریجی، مدیریت اقتضایی و تصمیم گیری مشارکتی