بررسی تاثیر یادگیری الکترونیکی بر سبک زندگی در نوجوانان مبتلا به تالاسمی ماژور:یک کارآزمایی بالینی

مقدمه: یکی از راه های بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور ، توانمندسازی بیماران از طریق آموزش برای مقابله با عوارض و عوارض بیماری و کنترل بیشتر بیماری و زندگی است. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر مداخله یادگیری الکترونیکی بر رفتارهای خودمراقبتی در بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور بود. روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی از نوع کارآزمایی بالینی است که در آن تاثیر یادگیری الکترونیکی بر سبک زندگی نوجوانان واجد شرایط با تالاسمی ماژور هر دو جنس مراجعه کننده به بیمارستانهای رازی قائمشهر و بوعلی سینا ساری مورد بررسی قرار گرفت. نمونه ها به دو گروه شاهد (25 نفر) و مداخله (25 نفر) تقسیم شدند. گروه کنترل آموزش های معمول را از مراکز مربوطه یا کارمندان مراقبت های بهداشتی دریافت کردند و گروه مداخله علاوه بر دریافت آموزش های معمول ، آموزش الکترونیکی را نیز دریافت کردند. داده ها از طریق پرسشنامه های معتبر و معتبر از دو بخش اصلی جمع آوری شد. بخش اول شامل اطلاعات دموگرافیک و بخش دوم پرسشنامه استاندارد پرسشنامه رفتارهای ارتقاء دهنده سلامتی است که سبک زندگی نوجوانان را در سه بعد تغذیه ، فعالیت بدنی و مدیریت استرس ارزیابی می کند. در نهایت ، داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و ارزش P کمتر از 0/05 معنی دار تلقی شد. یافته ها: نتایج بدست آمده نشان داد که بین کیفیت تغذیه در نوجوانان مبتلا به تالاسمی قبل از مداخله یادگیری الکترونیکی بین گروه های مداخله و کنترل اختلاف معنی دار وجود دارد (P< 0.05)علاوه بر این ، پس از مداخله ، تفاوت معنی داری در مدیریت استرس گروه های مداخله و کنترل وجود داشت و نمرات گروه مداخله به طور معنی داری افزایش یافت (P <0.05). همچنین یافته ها نشان داد که سلامت جسمانی در نوجوانان مبتلا به تالاسمی نیز بعد از مداخله با یادگیری الکترونیک در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری افزایش یافته است (P <0.05). نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که آموزش الکترونیک در سه بعد تغذیه ، سلامت جسمی و روانی تاثیر معنی داری بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به تالاسمی دارد. نتایج این مطالعه می تواند به

کلیدواژه ها:

آموزش الکترونیکی ، تالاسمی ماژور ، سبک زندگی ، نوجوان