بررسی تاثیر مداخلات بر کیفیت زندگی سالمندان در ایران

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 595

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CNTCONF02_102

تاریخ نمایه سازی: 22 تیر 1399

چکیده مقاله:

مقدمه: سالمندی دوران حساسی از زندگی است که توجه به مسایل و نیازهای این مرحله یک ضرورت اجتماعی است. با در نظر داشتن نیازهای خاص این دوران توجه به مسایل ارتقاء دهنده سلامت و کیفیت زندگی در سالمندان بسیار مهم است. به همین دلیل محقق بر آن شد تا مطالعه ای تحت عنوان بررسی اثر مداخلات در کیفیت زندگی سالمندان ایران را انجام دهد. روش کار: پس از جستجو در Iranian journal of Nursing and Midwifery Research ,PubMed و Google SID،Google ، ,Magiran با استفاده از کلید واژه های فارسی کیفیت زندگی، سالمندان، تعداد 734 مقاله انتخاب و پس از دخیل کردن معیارهای ورود: مرتبط بودن عنوان مقاله با موضوع، در دسترس بودن متن کامل، زبان نوشتاری فارسی در نهایت تعداد 8 مقاله انجام شده بین سال های 1386 تا 1392 به صورت سرشماری در سال 1398 وارد مطالعه شدند. یافته ها: مطالعه حاضر به صورت نیمه تجربی در 7 شهر ایران انجام شد. تعداد نمونه ها 924 سالمند با میانگین سنی( 7/8- 69/4 ± 6/73 – 66/65 ) بود. ویژگی های آزمودنی ها: (7/73 %- 40 ) مونث، (60%_ 3/26 ) مذکر، ( 89/90 % - 7/6 ) متاهل، ( 0/70 % - 75/8 ) بیسواد بودند. مشارکت کنندگان جهت بررسی اثر آموزش هایی همچون الگوی توانمند سازی خانواده، خاطره گویی گروهی، فعالیت بدنی، مداخله آموزشی، شیوه زندگی سالم، ورزش و آموزش خود مراقبتی بر کیفیت زندگی به 7 گروه که شامل زیر مجموعه آزمون و کنترل بود تقسیم شدند. میانگین نمره کیفیت زندگی کلی پس از مداخله از ( 42/17 – 01/1 ± 60/70 – 71/41 ) به ( 18/15 – 02/1 ± 80/75 – 95/43 ) افزایش پیدا کرد. میانگین نمرات ابعاد مختلف کیفیت زندگی نیز قبل و بعد از مداخله به ترتیب در بعد سلامت عمومی ( 81/20 – 37/8 ± 83/51 – 9/38 ) ( 3/20 – 20/7 ± 20/80 – 7/53)، عملکرد جسمی ( 65/17- 01/1 ± 3/93 – 06/43 ) (3/15 – 0/1 ± 3/96 – 69/45 )، عملکرد اجتماعی ( 27/25 – 86/0 ± 7/79 – 95/46 ) ( 70/15 – 0/1 ± 3/96 – 29/52 )، سلامت روانی ( 55/35 – 3/8 ± 54/58 – 23/15 ) ( 70/19 – 08/9 ± 57/88 – 1/54 )، درد جسمی ( 82/24 – 83/9 ± 5/86 – 64/47 ) ( 6/14 – 83/9 ± 0/80 – 7/67 )، نشاط و شادابی ( 6/18 – 75/9 ± 37/60 – 95/43 ) ( 32/12 – 58/4 ± 3/82 – 95/43 ) مشاهده شد. نتیجه گیری: جمعیت سالمندی در ایران به صورت فزونی در حال افزایش است. و پیشگیری از آن هم اجتناب ناپذیر است. با افزایش تعداد سالمندان مسایل و مشکلات حمایتی، اجتماعی، توانبخشی و بهداشتی درمانی آنها نیز افزایش خواهد یافت. بر اساس نتایج این مطالعه اجرای مداخلات ذکر شده می تواند موجب ارتقای کیفیت زندگی سالمندان شود به طوریکه با اجرای آن ابعاد مختلف کیفیت زندگی به خصوص سلامت روانی و سلامت عمومی سالمندان افزایش می یابد و می تواند باعث استقلال بیشتر آنان در انجام امور روزمره شده و به فرایند پیری موفق کمک کننده باشد. بدین ترتیب از عوارض و مشکلات آن کاست و آن را به دوره ای مطلوب، بدون دغدغه و لذت بخش تبدیل نمود.

کلیدواژه ها:

ارشد اتاق عمل ، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز ، شیراز ، ایران

نویسندگان

گلچین شاهیجانی

ارشد اتاق عمل، بیمارستان شهید قلی پور بوکان، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، بوکان، ایران

بهزاد غلام ویسی

ارشد اتاق عمل، مربی دانشگاه علوم پزشکی کردستان، کردستان، ایران

علی قره زاده

ارشد اتاق عمل، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران

اشکان کریمی

ارشد اتاق عمل، هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران

سمانه دهقان ابنوی

ارشد اتاق عمل، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران

رضا توکل

ارشد اتاق عمل، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز،ایران