بررسی کیفیت زندگی سالمندان در ایران

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 654

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CNTCONF02_100

تاریخ نمایه سازی: 22 تیر 1399

چکیده مقاله:

مقدمه: کیفیت زندگی یکی از معیارهای قابل سنجش برای تعیین نیازها و شرایط سلامتی سالمندان است. انداز ه گیری کیفیت زندگی مربوط به سلامتی یک راه ارزیابی وضعیت سلامتی بزرگسالان است و به کمک آن می توان عواملی که با سلامتی خوب، حفظ عملکرد مطلوب و بهبود کیفیت زندگی ارتباط دارند را شناسایی نمود. لذا محقق بر آن شد تا مطالعه ای با هدف بررسی کیفیت زندگی سالمندان را انجام دهد. روش کار: پس از جستجو در Iranian journal of Nursing and Midwifery Research ,PubMed و Google SID،Google ، ,Magiran با استفاده از کلید واژه های فارسی کیفیت زندگی، سالمندان، ایران، تعداد 1654 مقاله انتخاب و پس از دخیل کردن معیارهای ورود: مرتبط بودن عنوان مقاله با موضوع، در دسترس بودن متن کامل، زبان نوشتاری فارسی و معیارهای خروج: انتخاب نمونه از غیر سالمندان، سالمندان روستایی در نهایت تعداد 21 مقاله انجام شده بین سال های 1384 تا 1396 به صورت سرشماری در سال 1398 وارد مطالعه شدند. یافته ها: در این پژوهش سالمندان از 11 شهر ایران وارد مطالعه شدند. حجم نمونه برابر6447 نفر بود. 4824 نفر به روش تصادفی و 1623 نفر نیز به صورت غیر تصادفی انتخاب شدند. میانگین سنی افراد شرکت کننده 87/13- 85/4 ± 93/78 – 10/66 سال بود. ویژگی های دموگرافیکی مشارکت کنندگان: ( 64 % - 41/9 ) مرد، (59/90 % - 36) زن، (7/89 %– 2/9 ) متاهل، ( 73 % - 76/1) بی سواد و (8/82 % - 26 ) افراد نیز دارای حداقل یک بیماری زمینه ای بودند. بین سطح تحصیلات، درآمد، جنسیت، تاهل، وضعیت سلامتی فعلی و سن با میزان کیفیت زندگی ارتباط معنی داری مشاهده شد (05/0 > P ). هر چند 3 مقاله هر کدام یکی از متغییرهای جنسیت، تاهل، سن را به عنوان یک عامل مرتبط شناسایی نکردند. نمره کل کیفیت زندگی سالمندان ( 80/22 – 49/1± 88/86 – 41/21 ) بود. میانگبن نمره ابعاد کیفیت زندگی در بعد عملکرد اجتماعی ( 22/78 – 32/18 ± 2/78- 40/18)، عملکرد جسمی ( 07/ 59 – 52/23± 38/68-69/17)، سلامت روانی ( 42/94 – 08/9 ± 9/67 – 47/21 )، سلامت عمومی ( 71/60 – 97/17 ± 7/61 – 92/16 )، شادابی و سرزندگی ( 62/18± 33/62- 44/41 )، درد بدنی (1/27 – 83/ 9 ± 86/70 – 6/43) بود. نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که کیفیت زندگی در سالمندی مفهومی پیچیده، عینی و ذهنی است. کیفیت زندگی سالمندان ایرانی در همه بعد ها به جز بعد شادابی و سرزندگی در حد متوسط رو به پایین برآورد شد. بعد اجتماعی و روانی سالمندان ایرانی بهتر از بعد عملکرد جسمی آنهاست. شاید دلیل آن درد های بدنی باشد که مشارکت کنندگان گزارش دادند. از آنجا که کیفیت زندگی در این دوران به دلیل کهولت سن به راحتی مورد تهدید قرار می گیرد در نظر داشتن عوامل زمینه ای موثر بر کیفیت زندگی سالمندان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. لذا توصیه می شود برنامه ریزی هایی در جهت ارتقاء کیفیت زندگی در همه بعدها به ویژه بعد جسمی و دردهای بدنی در جمعیت سالمندان ایران مد نظر قرار گیرد.

نویسندگان

گلچین شاهیجانی

ارشد اتاق عمل، بیمارستان شهید قلی پور بوکان، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، بوکان، ایران

بهزاد غلام ویسی

ارشد اتاق عمل، مربی دانشگاه علوم پزشکی کردستان، کردستان، ایران

علی قره زاده

ارشد اتاق عمل، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران

سعید جزینی

ارشد اتاق عمل، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

الهه موسوی

کارشناسی ارشد اتاق عمل، مربی گروه اتاق عمل، دانشگاه علوم پزشکی همدان ، دانشکده پیراپزشکی، همدان ، ایران

جابر ذبیحی راد

کارشناسی ارشد اتاق عمل، گروه اتاق عمل، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی الیگودرز، الیگودرز، ایران