صدیقه طالشیان جلودار - برزگر امیری
حامد حسین زاده - کارشناس ارشد علم اطلاعات و دانش شناسی، بیمارستان آیت الله روحانی، دانشگاه علوم پزشکی، بابل، بابل، ایران
زهره برزگر امیری - کارشناس ارشد پرستاری،بیمارستان روحانی، دانشگاه علوم پزشکی، بابل، بابل، ایران

مقدمه : تولد نوزاد نارس اثرات طولانی مدتی بر مادران می گذارد تا آنجا که رابطه مادر و کودک در آینده نیز تحت تاثیر این تجربه قرار می گیرد. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر حمایت مادران دارای نوزاد نارس بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان از یکدیگر بر میزان تنش آنها در بیمارستان های آیت الله روحانی و دکتر شفیع زاده بابل انجام شد. روش کار : روش این تحقیق به طور مداخله ای بوده است. جامعه آماری این تحقیق کلیه مادران دارای نوزاد نارس در بیمارستان های آیت الله روحانی و شفیع زاده بابل وابسته به دانشگاه علوم پزشکی بابل در استان مازندران می باشد و نمونه تحقیق شامل دو گروه کنترل و مداخله متشکل از 40 نفر از مادران دارای نوزادان نارس بستری در بیمارستانهای فوق می باشد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه استرس ادراک شده (PSS) که دارای دو بعد است استفاده گردیده است که بررسی رفتار نوزاد (22 آیتم) و تغییر در نقش مادران (9 آیتم) در نظر گرفته شده است. از مادران خواسته شده است که شدت میزان تنش خود را بیان نمایند. یافته ها : یافته ها نشان داد که بین میزان تنش بین دو گروه کنترل و مداخله تفاوت معناداری وجود ندارد. به عبارتی، نتایج این تحقیق نشان داد که مادران در زمان بستری نوزادان از استرس بالایی برخوردارند. ولی پس از گذشت چند روز میزان استرس آنها به طور معنی داری کاهش می یابد. گر چه میزان کاهش استرس در دو گروه مورد مطالعه تفاوت معنی داری را نشان نداد.

نوزاد نارس ، تنش ، بخش مراقبتهای ویژه نوزادان، حمایت مادران