گرایش اشتغال به کشاورزی جوانان روستایی شهرستان باغملک بر پایه ی نظریه توسعه یافته رفتار برنامه ریزی شده

کشاورزی از جمله مهم ترین بخش های اقتصادی کشور است و نقش آن در توسعه و ثبات اقتصادی و سیاسی انکار ناشدنی است. هدف از این پژوهش بررسی گرایش جوانان روستایی شهرستان باغملک نسبت به اشتغال در بخش کشاورزی می باشد. برای دستیابی به هدف این پژوهش از نظریه توسعه یافته رفتار برنامه ریزی شده، به عنوان چارچوب پژوهش استفاده شد. پژوهش از نظر ماهیت کمی، از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها میدانی بود. جامعه آماری این پژوهش جوانان روستایی 15 تا 29 سال این شهرستان بوده که در مرحله اول با نمونه گیری تصادفی سه دهستان میداوود، منگشت و هپرو از توابع شهرستان باغملک انتخاب شدند. در مرحله دوم از میان این سه دهستان با جمعیت 900 نفر جوان روستایی، نمونه مورد نظر به حجم 270 نفر بر مبنای جدول مورگان انتخاب شد. بنابراین، روش نمونه گیری چند مرحله ای خوشه ای بوده است. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسش نامه ای بود که روایی شکلی آن توسط شش نفر از اعضای هیئت علمی گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان تایید شد. افزون بر این، برای تعیین میزان پایایی بخش های مختلف پرسش نامه، از پیش آزمون و محاسبه ضریب تتا ترتیبی استفاده شد که بین 73/0 و 91/0 بود. نتایج به دست آمده از مدل معادله های ساختاری تحلیل مسیر نشان داد، دو متغیر هویت خود و هنجار توصیفی نظریه توسعه یافته رفتار برنامه ریزی شده به صورت مستقیم و مثبت گرایش جوانان را برای اشتغال در بخش کشاورزی تحت تاثیر قرار داده اند. هم چنین نتایج گویای افزایش توان پیش بیینی کنندگی نظریه توسعه یافته رفتار برنامه ریزی شده نسبت به نظریه اصلی رفتار برنامه ریزی شده می باشد.

کلیدواژه ها:

اشتغال کشاورزی ، گرایش به اشتغال ، نظریه توسعه یافته رفتار برنامه ریزی شده ، جوانان روستایی