نگار آقایاری - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه آبیاری و زهکشی دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس
مهدی همایی - استاد گروه آبیاری و زهکشی دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس
سیدمجید میرلطیفی - دانشیار گروه آبیاری و زهکشی دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس

کاربرد کودهای شیمیایی به منظور تولید بهینه ی محصولات زراعیدر خاک های زراعی که دچار فقر عناصر غذایی می باشند ضروریاست. استفاده از مدل های تخمین گر برای پیش بینی عملکرد پیش از برداشت گیاه از اقدامات مدیریتی مهم به شمار می رود. پژوهش حاضر باهدف تعیین تابع نیتروژن- عملکرد برای گیاه سورگوم انجام شد. بدین منظور، آزمایشی با چهار سطح نیتروژن شامل 80 ، 194 ، 217 و 240کیلوگرم ازت عنصری در هکتار در سه تکرار بر روی گیاه سورگوم به اجرا درآمد. این سطوح بر مبنای ازت اولیه خاک (80 کیلوگرم در هکتار) وسطح بهینه ازت برای گیاه سورگوم (217 کیلوگرم در هکتار) و 10% کمتر و بیشتر از سطح بهینه تعیین گردید. آنگاه مدل های پارامتریک خطی Liebig–Sprengel و غیرخطی Mitscherlich-Baule به عنوان مدل های تخمین گر مورد استفاده قرار گرفته و کارآیی آنها مورد مقایسه و ارزیابی قرار گرفت. پارامترهای هر کدام از مدل ها با استفاده از روش بهینه سازی حداقل مجموع مربعات به دست آمد. آنگاه مدل ها با استفاده از آماره هایضریب کارآیی مدل، ضریب تبیین، خطای بیشینه، ریشه میانگین مربعات خطا و ضریب جرم باقی مانده به صورت کمی مقایسه شدند. ارزیابی آماره های مختلف نشان دادند که مدلغیرخطی Mitscherlich–Baule هنگامی که یک عامل رشد متحرک در خاک مانند ازت مورد ارزیابی قرار گیرد، برآوردی بهتر از عملکرد گیاه سورگوم در سطوح مختلف ازت کاربردی ارائه می کند.

مدل Liebig–Sprengel، مدل Mitscherlich-Baule، نمون سازی