محور مقاله: فیزیک خاک و رشد گیاه- تغییرات رس قابل پراکنش، هدایت هیدرولیکی اشباع و آب قابل دسترس گیاه در دو خاک آهکی تیمارشده با لجنفاضلاب و بیوچار آن

بیوچار یک ماده جامد غنی از کربن است که طی فرآیند پیرولیز زیتوده در شرایط عدم حضور و یا حضور جزئی اکسیژن تولیدمی شود. این پژوهش با هدف بررسی اثر لجن فاضلاب و بیوچار آن بر رس قابل پراکنش، هدایت هیدرولیکی اشباع و آب قابل استفاده خاکبرای گیاه دو خاک آهکی لوم رسی و لوم تحت کشت ذرت انجام شد. مقادیر کاربرد لجن فاضلاب (S)؛ 10، 20 و 40 مگاگرم در هکتار (بهترتیب تیمار S2, S1 و S3) بود. بیوچار (B) نیز در مقادیر 3 / 7 ، 5 / 14 و 29 مگاگرم در هکتار (B2, B1 و B3) اعمال شد. در پایان دوره رشدذرت، رس قابل پراکنش، هدایت هیدرولیکی اشباع و آب قابل استفاده خاک برای گیاه در تیمارهای مختلف اندازهگیری شد. کاربرد لجنفاضلاب و بیوچار در تمام مقادیر، موجب کاهش معنیدار مقدار رس قابل پراکنش در آب در مقایسه با تیمار شاهد شد. این یافته می تواند بهدلیل مقادیر بیشتر شاخص آبگریزی خاک در تیمارهای لجن فاضلاب و بیوچار باشد. اعمال تیمار لجن فاضلاب و بیوچار سبب افزایشهدایت هیدرولیکی اشباع خاک و آب قابل دسترس گیاه شد. در هر دو تیمار لجن فاضلاب و بیوچار با افزایش مقدار کاربرد، هدایت هیدرولیکیاشباع خاک به طور معنیداری افزایش یافت. هدایت هیدرولیکی اشباع و مقدار آب قابل دسترس گیاه در خاک لوم به طور معنی داری بیشتراز خاک لوم رسی بود.

کلیدواژه ها:

لجن فاضلاب ، بیوچار ، رس قابل پراکنش ، هدایت هیدرولیکی اشباع و آب قابل استفاده برای گیاه