محور مقاله: بیولوژی خاک و کودهای زیستی- تاثیر بیوچار و باکتری های ریزوسفری محرک رشد بر فعالیت آنزیم های فسفومنواسترازها و زیست فراهمی فسفر

بیوچار و ریزجانداران حلالیت و تحرک فسفر را در ریزوسفر تحت تاثیر قرار داده و زیست فراهمی آن را در خاک بهبود می بخشند. برایارزیابی تاثیر کاربرد بیوچار بقایای هرس درختان سیب و انگور و باکتری های ریزوسفری محرک رشد ( PGPR ) بر فعالیت آنزیم هایفسفومنواسترازها و زیست فراهمی فسفر در خاک آهکی آزمایشی به گونه فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در شرایط گلخانه ای دررایزوباکس انجام شد. فاکتورها شامل ماده آلی (بیوچار بقایای هرس و شاهد)، تلقیح میکروبی (باکتری های PGPR و بدون تلقیح) و خاک (خاکریزوسفر و غیرریزوسفر) بودند. برخی ویژگی های خاک شامل فسفر قابل دسترس، فعالیت آنزیم های فسفومنواسترازهای اسیدی و قلیاییاندازه گیری شدند. نتایج نشان داد کاربرد بیوچار و تلقیح باکتری های PGPR منجر به تغییرات معنی دار، در شاخص های اندازه گیری شدهگردیدند. همچنین تیمار بیوچار فعالیت آنزیم های اسیدی و قلیایی را به ترتیب 37 / 1 و 55 / 1 برابر در خاک ریزوسفر نسبت به غیرریزوسفرافزایش داد. با این وجود مقدار فسفر قابل دسترس در خاک غیرریزوسفری تیمار بیوچار 34 / 1 برابر بیشتر از خاک ریزوسفر بود. به طور کلیاستفاده از ماده آلی و تلقیح میکروبی به دلیل تحریک فعالیت فسفومنواسترازها تاثیر قابل توجهی در افزایش زیست فراهمی فسفر دارد.

کلیدواژه ها:

بقایای هرس ، ریزجانداران حل کننده فسفات ، رایزوباکس