حسین شریفی طرازکوهی - استادیار، دانشگاه امام حسین (ع)، تهران، ایران
محمد حسین صیادنژاد - دانش آموخته کارشناسی ارشد دیپلماسی و حقوق سازمان های بین المللی، دانشکده روابط بین الملل وزارت امور خارجه، تهران، ایران

حقوق بین الملل بشردوستانه شاخه ای از حقوق بین الملل عمومی است که به قاعده مندسازی رفتار متخاصمان در مخاصمات مسلحانه می پردازد. بخش چشمگیری از قواعد حقوق بشردوستانه را قواعد حاکم بر کاربرد ابزارها و روش های جنگی تشکیل می دهند. وفق حقوق بین الملل بشردوستانه، حق دولت ها در انتخاب و به کارگیری ابزارها و روش های جنگی، نامحدود نیست. در سال های اخیر، ابزارها و روش های جنگی نوینی ظهور یافته اند که ویژگی های ذاتی یا روش به کارگیری آنها در جبهه های نبرد، نگرانی های بشردوستانه ای را موجب شده و قابلیت اعمال، و نه اعتبار حقوق بین الملل بشردوستانه را آزمون کرده اند. تولید و کاربرد این گونه سلاح ها، همچون تسلیحات کاملا خودکار، هنوز به موجب هیچ معاهده ای، قانونمند نشده است. با فقدان قاعده ای خاص در خصوص تسلیحات نوین، اصول بنیادین حقوق بین الملل بشردوستانه بر این قبیل تسلیحات اعمال می شود.

ابزارها و روش های نوین جنگی, اصول بنیادین, تسلیحات کاملا خودکار, حقوق بین الملل بشردوستانه, خلع سلاح و کنترل تسلیحات