دیپلماسی دفاعی جمهوری اسلامی ایران (باتاکیدبر فناوری موشکی)
عنوان مقاله: دیپلماسی دفاعی جمهوری اسلامی ایران (باتاکیدبر فناوری موشکی)
شناسه ملی مقاله: JR_JIHU-27-107_004
منتشر شده در شماره 107 دوره 27 فصل در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_JIHU-27-107_004
منتشر شده در شماره 107 دوره 27 فصل در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
سعید غلامی - دانشگاه علامه طباطبایی(ره)
خلاصه مقاله:
سعید غلامی - دانشگاه علامه طباطبایی(ره)
دیپلماسی دفاعی، بخشی از سیاستهای دولت است که به عنوان یک ابزار مهم در تحقق اهداف کلان نیروهای مسلح نقش آفرینی میکند و هدف آن را میتوان ایجاد شرایط سیاسی و ملی و بینالمللی مطلوب برای حفظ و گسترش ارزشهای ملی و حیاتی کشور در برابر دشمنان بالفعل و بالقوه دانست. از ویژگیهای دیپلماسی دفاعی در شرایط موجود این است که به عنوان یکی از ابزارهای هویت یابی و مشروعیتسازی سیاسی دفاعی و راهبردی کشورها تلقی می شود. جمهوری اسلامی ایران بعد از پیروزی انقلاب در سال 1357، دچار یک سری تنشها با نظام بین الملل شد که باعث بروز مشکلاتی مانند تحریم نظامی، جنگ با عراق و... گردید. اما جمهوری اسلامی ایران در طی این دوره با برخی از تاکتیکهای دیپلماسی دفاعی خاص در زمانهای متفاوت سعی در برطرف کردن این قبیل مشکلات کرد. سوال اصلی پژوهش حاضر این است که باتوجه به تحریمهای نظامی و تهدیدات موجود در منطقه، جایگاه و عملکرد فناوری موشکی در دیپلماسی دفاعی جمهورس اسلامی ایران چیست دیپلماسی دفاعی به عنوان ابزاری موثر در پیشبرد اهداف و سیاست های جمهورس اسلامی ایران، درراستای اعتمادسازی، تنشزدایی، امنیتسازی و تولید قدرت است که درجهت مقابله با تهدیدهای پیرامون منطقهای و خنثیسازی آنها، به بومیسازی و راهبرد بازدارندگی براساس فناوریهای موشکی و همچنین جنگ نامتقارن روی آورده است. این مقاله از نوع توصیفی تحلیلی است و مطالب مندرج در آن ازطریق روش کتابخانهای و باتکیه بر اخبار و گزارشهای روزنامه و سایتهای خبری جمعآوری شده است.
کلمات کلیدی: دیپلماسی دفاعی, بازدارندگی, فناوری موشکی, جنگ نامتقارن
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1026004/