بررسی پراکنش پرندگان در زیستگاه های خوزستان

پرندگان از عناصر عمدهی اغلب اکوسیستم های دنیا بشمار می روند و دارای ارزشهای زیبایی شناختی، تفرجی، اقتصادی-اجتماعی، اکولوژیکی و بسیاری ارزشهای دیگر هستند، خوزستان به علت تنوع زیستگاهی، بستر مناسبی را جهت زیست پرندگان فراهم کرده است، استان خوزستان زیستگاه های تالابی، خشکی، جنگلی، دریاچه پشت سدها و سواحل را در بر گرفته ، زیستگاه های مهم تالابی عبارتند از: تالابهای شادگان، هورالعظیم، بامدژ، میانگران و شیمبار که تالاب شادگان با 186گونه پرنده بیشترین و تالاب شیمبار با 75گونه پرنده کمترین تنوع زیستی را دارند. زیستگاه های خشکی شامل کوهستان، دشت و کوهپایه میباشند، که دشتها با 115گونه پرنده بیشترین تنوع و کوهپایه ها با 62گونه پرنده کمترین تنوع زیستی را دارند. زیستگاه های جنگلی استان شامل: جنگلهای نیمه گرمسیری دز و کرخه با 69 گونه پرنده و جنگل های بلوط شرق و شمال شرق با 44 گونه پرنده می باشند، تنوع گونه های پرندگان در سطح دریاچه های پشت سدها بسیار محدود است، بطوریکه فقط9 گونه پرنده در سطح سد دز و شهید عباسپور مشاهده شد، ضلع جنوبی خوزستان را آبراهه های خلیج فارس فرا گرفته، بسترهای گلی خورها و سواحل گلی حاشیه خلیج فارس زیستگاه مناسبی بخصوص برای تغذیه و حضور پرندگان فراهم آورده است، جمعا 62 گونه پرنده در این زیستگاه مشاهده شد. با مقایسهی تمام زیستگاه های بررسی شده دراستان خوزستان، بیشترین تنوع زیستی پرندگان مربوط به تالابها وکمترین تنوع مربوط به دریاچه های پشت سدها می باشد.

کلیدواژه ها:

خوزستان ، زیستگاه ، پرندگان ، تالاب ، خشکی ، جنگل ، دریاچه پشت سد ، سواحل