الزامات حقوقی در رشد و توسعه استعدادهای ورزشی

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 458

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SASM05_071

تاریخ نمایه سازی: 7 تیر 1399

چکیده مقاله:

در اجرای برنامه های استعدادیابی، قوانین و مقررات و الزام باشگاه ها، آکادمیها و همه مشارکت کنندگان در این برنامه ها، به اجرای الزام آور آنها از اهمیت زیادی برخوردار است. پژوهش حاضر باهدف بررسی نقش الزامات حقوقی در رشد و توسعه استعدادهای ورزشی انجام گرفت. تحقیق حاضر با رویکرد کیفی فراترکیب و با استفاده از کدگذاری نظریه دادهبنیاد (کدهای باز، مفهوم، کدهای محوری و نظری) به روش ساندلوسکی و باروسو انجام شد. جامعه تحقیق، تمامی اسناد ( اعم از کتب، مقالات، رساله ها، صفحات وب، فیلمها، عکسها و...) مربوط به موضوع پژوهش در طی سالهای 2000 تا 2018 بود.از میان 46 سند انتخاب شده، 220 کد باز و 33 مفهوم به دست آمد. نتایج تحقیق نشان داد در فرآیند اجرای موفق برنامه های استعدادیابی، سازمان لیگ و فدراسیون با یکدیگر همکاری بسیار بالایی دارند و در راستای این همکاری، قوانینی را تدوین و به باشگاه ها و آکادمی باشگاه ها ابلاغ میکنند. این قوانین باهدف رشد و پرورش استعدادهای وطنی و الزام باشگاه ها به استفاده از استعدادهای جوان ارائه میشود . طبق قانون %50+1، چهلونه درصد مالکیت باشگاه ها به اعضا و سهامداران باشگاه تعلق داشته و مشارکت طرفداران باشگاه ها در اداره آنها به صورت محلی، با کاهش نفوذ سرمایه گذاران خارجی و توانایی باشگاه ها برای رقابت در بازار نقلوانتقال بینالمللی همراه است. به گونهای که اجرای این قانون منجر به توجه باشگاه ها به پرورش هر چه مناسب تر بازیکنان جوان گشته و فرصتی را برای جوانان و پیشرفت استعدادهای وطنی ایجاد می نماید. به موجب قانون استفاده از بازیکنان محلی، باشگاه ها ملزم هستند تعداد مشخصی از بازیکنان محلی را به تیمهای حرفه ای خود دعوت نمایند. تا جایی که ضرورت دارد 8 بازیکن باشگاه ها از آکادمیها انتخاب شوند که حداقل 4 نفر آنان از آکادمی جوانان همان باشگاه بوده و باید حداقل 3 سال متوالی در بازه سنی 15 تا 21 سال در باشگاه آموزش دیده باشند. موضوع نقل و انتقال بازیکنان، ثبت قراردادها و پیشکاران بازیکنان از دیگر مسائل حقوقی است که فدراسیون و سازمان لیگ برای آن الزاماتی را تدوین و برای اجرا ابلاغ نمودهاند. همچنین، در برنامه های استعدادیابی، آموزشهایی در ارتباط با جنبه های قانونی و حقوقی ورزش نیمه حرفه ای و حرفه ای به بازیکنان داده میشود. فدراسیون ها باهدف رشد و ارتقاء استعدادهای جوان (U16-U23) در مراکز آموزشی ویژه، دوره های آموزشی را به طور سالانه و در ارتباط با خطرات اعتیاد، شرطبندی، بازیهای خطرناک، بازی جوانمردانه، خطرات مربوط به عدم توجه به سلامتی و دوپینگ برگزار می نمایند. به نظر میرسد که در اجرای موفق برنامه های استعدادیابی، رشد و توسعه استعدادهای ورزشی و مشارکت باشگاه ها در این برنامه ها، توجه به مسائل حقوقی از ملزوماتی است که باید از سوی متولیان برنامه های استعدادیابی همچون فدراسیونها و سازمان لیگ مورد توجه جدی قرار گرفته و برای اجرا به باشگاه ها ابلاغ گردد.

نویسندگان

مهری پوینده کیا

کارشناسی ارشد مدیریت ورزشی دانشگاه الزهرا (س)

ژاله معماری

دانشیار گروه مدیریت ورزشی دانشگاه الزهرا (س)