پریا پرتو - گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه رازی، کرمانشاه
محمود بهمنی - بخش فیزیولوژی و بافت شناسی، انستیتو تحقیقات بین المللی ماهیان خاویاری دکتر دادمان، رشت
آرزو چرمی - بخش فیزیولوژی و بافت شناسی، انستیتو تحقیقات بین المللی ماهیان خاویاری دکتر دادمان، رشت

تحقیق حاضر با هدف تعیین ساختار بافتشناسی و پراکنش غدد اینتررنال و بافت کرومافین در کلیهمرحله لاروی تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus) انجام پذیرفت. پس از انجام نمونه برداری و طی شدن مراحل آماده سازی نمونه ها به روش پارافین و رنگ آمیزی به روش هماتوکسیلین و ائوزین، نتایجمطالعات میکروسکوپی در مرحله لاروی پیش از جذب کیسه زرده که اندازه لارو حدودا 10 میلی متراست، نشان داد که کلیه ها هنوز به طور کامل توسعه نیافته اند و سلول های اینتررنال به صورت رشته ای دربین بافت خون ساز و سیاهرگ کاردینال نیز در حال شکل گیری در ناحیه ابتدایی و میانی کلیه دیدهمی شوند. این سلول ها در بین بافت کلیه پراکنده بوده و توسط کپسول مشخصی احاطه نمی گردند.سیاهرگ کاردینال نیز در این مرحله به تدریج در حال شکل گیری است. در مرحله بعد (چند روز بعد ازجذب کیسه زرده) که اندازه لارو حدودا 20 میلی متر است، مهاجرت سلول های اینتررنال به سمت بخشمیانی کلیه آغاز می شود. علاوه بر بافت خونساز و سلول های کرومافین، سلول های چربی ساز را نیزمی توان در این مرحله مشاهده کرد که نشان دهنده ظهور سلول های اینتررنال است. در اطراف هرکدام ازسلول های اینتررنال و کرومافین به تدریج بافت اپیتلیوم مشاهده می شود. در این مرحله سیاهرگ کاردینالتا حد زیادی قابل تشخیص می باشد. به طورکلی تفاوت تمایز در بین این دو مرحله و مهاجرت سلول هایکرومافین و پس از آن سلول های اینتررنال کاملا مشخص و واضح بود بر اساس نتایج حاصل، سیر تکاملیدر این مرحله از زندگی تاسماهی ایرانی Acipenser persicus تدریجی و کاملا مشهود می باشد.

تاسماهی ایرانی، اینتررنال، کرومافین، بافت شناسی