آسیب شناسی مدل های کسب وکار هوشمندی فناوری در ایران

امروزه، کسب وکارهای هوشمندی فناوری در ایران در فروش خدمات خود ناکام مانده و به تبع آن در کسب سود که هدف نهایی هر کسب وکاری است، شکست خورده اند.از همین رو، پژوهش حاضر به دنبال شناسایی دلایل ناکامی این کسب وکارها در فروش خدماتشان است. این پژوهش، کیفی بوده و در آن، از روش تحلیل محتوای قیاسی استفاده شده است. بدین منظور، مدل کسب وکار استروالدر به عنوان مدل مفهومی انتخاب شد و3 جزء اصلی آن به منظور فراهم نمودن سوالات مصاحبه، مورداستفاده قرارگرفت. پس ازآن، بامالکان کسب وکارها به منظور بررسی دیدگاه هایشان در خصوص دلایل ناکامی مدل های کسب وکار هوشمندی فناوی در کشور مصاحبه انجام شد. سپس، تحلیل هر مصاحبه از طریق بررسی خطبهخط و بابهره گیری از نرم افزار کیفی ماکس­کیودی­ ای انجام شد. براساس تحلیل محتوای کیفی یافته ها، مدل کسب وکار هریک از کسب وکارهای موردمطالعه استخراج و به منظور ارزیابی مدل های کسب وکار با کاربرد معیارهای استروالدر، از طیف لیکرت استفاده شد. در هرکدام از کسب وکارها، معیارهای اثربخشی کانال ، یافتن مشتریان جدید به طور پیوسته و مشارکت مشتری درفرایند خلق ارزش ضعیف ترین معیارها شناخته شدند. دلایل ضعف کسب وکارها در این معیارها، در دو محور عرضه (ضعف در بازاریابی، تخصص و مهارت، هزینه، رقبا، محتوا، فرهنگ سازمان) و تقاضا (ضعف در سطح کلان و خرد) شناسایی شدند.

کلیدواژه ها:

مدل های کسب وکار ، مدل کسب وکار استروالدر ، هوشمندی فناوری ، هوشمندی فناوری در ایران