تجزیه و تحلیل توانمندی های موثر بر موفقیت قابلیت ارتجاعی زنجیره ی تامین با استفاده از رویکرد ترکیبی ISM و ANP (مطالعه ی موردی: شرکت سهامی ذوب آهن اصفهان)

مدیریت زنجیره ی تامین، یک فلسفه ی جامع برای اداره ی کانال های توزیع از عرضه کننده تا مصرف کننده است. قابلیت ارتجاعی را می توان، توانایی زنجیره ی تامین برای واکنش در برابر حوادث غیرمنتظره و حفظ تداوم عملیات شبکه در سطح مطلوب بیان کرد. در این پژوهش، از رویکرد ترکیبی مدل سازی ساختاری تفسیری1 و فرایند تحلیل شبکه2، به منظور شناسایی، تفسیر و تایید توانمندی های عمده ای که بر موفقیت قابلیت ارتجاعی زنجیره ی تامین تاثیر می گذارد، استفاده کرد. جهت جمع آوری داده ها ضمن استفاده از ادبیات این حوزه، با 35 نفر از متخصصان زنجیره ی تامین شرکت ذوب آهن جهت ارزیابی و انتخاب توانمندی های موثر بر موفقیت قابلیت ارتجاعی زنجیره ی تامین مصاحبه و درنهایت 17 عامل شناسایی شد. از پرسش نامه برای انجام مقایسات زوجی استفاده و سپس چارچوبی مبتنی بر ISM جهت شناسایی روابط و تعاملات بین عوامل و روش ANP جهت رتبه بندی عوامل طراحی شد. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که توانایی های موجودی بیشترین تاثیر را بر موفقیت قابلیت ارتجاعی زنجیره ی تامین دارد، سپس توانایی های چابکی و توانایی های انعطاف پذیری ازلحاظ اهمیت در رتبه ی دوم و سوم قرار دارد. توانایی به اشتراک گذاری اطلاعات نیز کمترین تاثیر را در موفقیت قابلیت ارتجاعی زنجیره ی تامین دارد.

کلیدواژه ها:

زنجیره تامین ، توانمندی ها ، قابلیت ارتجاعی ، رویکرد مدل سازی ساختاری تفسیری (ISM) ، فرآیند تحلیل شبکه (ANP)