پیش بینی فرسودگی شغلی معلمان از طریق انگیزش شغلی، خودکارآمدی و تاب آوری

هدف پژوهش حاضر پیش بینی فرسودگی شغلی معلمان از طریق انگیزش شغلی، خودکارآمدی و تاب آوری بوده است. روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری در پژوهش حاضر معلمان شهر شیروان بودندو تعداد 200 نفر از آنها به عنوان نمونه و به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. شرکت کنندگان پرسشنامه های تاب آوری کانر و دیویدسون 2006، پرسشنامه خودکارامدی شوارتز 1998، پرسشنامه انگیزش شغلی و پرسشنامه فرسودگی شغلی مازلاخ و جکسون 1981 را تکمیل نمودند. نتایج نشان داد که بین انگیزش شغلی و فرسودگی شغلی معلمان رابطه وجود دارد، بین خودکارآمدی و فرسودگی شغلی رابطه وجود دارد و نیز بین تاب آوری و فرسودگی شغلی در معلمان رابطه وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیرهای تاب آوری، خودکارآمدی و انگیزش شغلی روی هم رفته 0/34 قادر به پیش بینی فرسودگی شغلی معلمان بودند.

کلیدواژه ها:

فرسودگی شغلی ، خودکارآمدی ، تاب آوری ، انگیزش شغلی