مقایسه عناصر غذایی و ترکیبات شیمیایی گیاه دارویی- خوراکی بن سرخ در رویشگاه و مزرعه
محل انتشار: فصلنامه علوم باغبانی ایران، دوره: 51، شماره: 1
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,196
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHS-51-1_002
تاریخ نمایه سازی: 1 تیر 1399
چکیده مقاله:
بن سرخ (Allium jesdianum) از گیاهان دارویی-خوراکی مهم و در معرض خطر است که در ارتفاعات رشته کوههای زاگرس، ایران می روید. در این مطالعه پیازهای سه اکوتیپ از گیاه دارویی بن سرخ؛ شامل اکوتیپ های کاکارضا در شهرستان خرم آباد، ذلقی در شهرستان الیگودرز و مله در شهرستان پلدختر، که در شرایط جغرافیایی و اقلیمی متفاوت در استان لرستان رویش می یابند، جمع آوری شدند. پیازهای جمعآوری شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار در مزرعه کشت شدند. در بهار سال بعد از نمونههای گیاهی کشت شده در مزرعه و نیز رویشگاه های طبیعی نمونه گیری شد. برای تعیین خصوصیات خاک، نمونه خاک از عمق 30-0 سانتیمتری در هر یک از رویشگاهها و مزرعه، با سه تکرار برداشت شد. صفات مورد مطالعه عبارت بودند از خصوصیات کمی و کیفی اسانس، فعالیت آنتی اکسیدانی، پروتئین کل، ویتامین C، قندهای غیرساختمانی و عناصر غذایی شامل نیتروژن، پتاسیم، فسفر، آهن، منگنز، مس و روی. نتایج نشان داد که ترکیبات Dimethyl Trisulfide، Dipropyl trisulfide، Di-2-propenyl tetrasulfide، Hexadecanoic acid و Pentacosane عمده مواد تشکیل دهنده اسانس هستند که درصد این ترکیبات بین اکوتیپ های کشت شده و خودرو، تفاوت معنی داری (01/0p<) داشت. بیشترین عملکرد اسانس (22/0 درصد) در نمونه های خودرو برداشت شده از رویشگاه مله واقع در شهرستان پلدختر مشاهده شد و کمترین عملکرد اسانس (12/0 درصد) در نمونه های برداشت شده از رویشگاه ذلقی در شهرستان الیگودرز ثبت شد. اگرچه عملکرد اسانس بین اکوتیپ ها در رویشگاه ، تفاوت معنی داری داشت، اما عملکرد اسانس در اکوتیپ های کشت شده تفاوت معنی داری نشان ندادند. بیشترین میزان فسفر (mg/gDW50/4)، روی (μg/g DW30/2)، منگنز (μg/g DW 46/2)، قند محلول ( mg/g DW66/45) و پروتئین کل (mg/g DW 83/8) در گیاهان کشت شده اکوتیپ مله مشاهده شد. گیاهان برداشت شده از رویشگاه کاکارضا دارای بیشترین میزان ویتامین C (mg/100 g FW 66/80) و فعالیت آنتی اکسیدانی (μg/mL 42IC50=) بودند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
پروین رامک
استادیار، بخش تحقیقات منابع طبیعی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان لرستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، خرم آباد، ایران
وحید کریمیان
دکتری مرتع، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد یاسوج، دانشگاه آزاد اسلامی، یاسوج، ایران
رضا سیاه منصور
استادیار، بخش تحقیقات منابع طبیعی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان لرستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، خرم آباد، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :