سپیده قیوم اصغری - دانشجوی دکتری کارآفرینی دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات،تهران ،ایران
جمشید عدالتیان شهریاری - هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز،تهران ،ایران

از دیرباز یکی از وا کنشهای معمولی انسان به شرایط زندگی و را ه های تلاش برای بهبود شرایط ،جابجایی مکان زندگی ومهاجرت بوده است .مهاجرت در حقیقت وا کنش و تصمیم فرد برای تغییر شرایط است که غالبا0 یکی از بزرگترین تجارب و تصمیم گیر یهای زندگی است. گرچه ممکن است مهاجرت درموارد نادری یک تصمیم آنی و احساسی بوده باشد، اماعموما تصمیمی عقلایی و با ارزیابی شرایط می باشد از سوی دیگر این پدیده از سایر عوامل محیطی،فرهنگی،اقتصادی و باورها و عملکردها موثر بوده و تاثیر می پذیرد در این مقاله ما بر اساس مدل خودسازماندهی ارتباط و تاثیر این عوامل با بررسی آمارهای موجود این بخش تا حدودی مورد واکاوی قرار گیرد .البته بررسی ها نشان می دهد شاید در سالهای اثر اخیر این پدیده خصوصا درباره زنان متفاوت بوده است و مهاجرت به دلیل استفاده از توانمندی ها و تحصیلات این قشر بیشتر و علت تبعیت از سرپرست خانوار کم رنگ تر شده از طرفی تمایل به اشتغال و کارآفرینی خصوصا در مناطق روستایی افزایش یافته است و اصولا مدل مهاجرت داخلی از شهر به روستا به شهر به شهر و از مکان کوچکتربه بزرگتر تغییر نموده است.

مهاجرت،مدل خودسازماندهی،کارآفرینی روستایی