بررسی تاثیر فرهنگ سازمانی بر قلدری سازمانی با میانجی گری سکوت سازمانی (مورد مطالعه: شرکت توسعه صادرات)

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 581

فایل این مقاله در 21 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IICMO07_077

تاریخ نمایه سازی: 31 خرداد 1399

چکیده مقاله:

امروزه سازمان ها برای حفظ بقای خود به افرادی نیاز دارند که در مقابل چالش های محیطی پاسخگو باشند، از تسهیم اطلاعات و دانش نهراسند و به اعتقادهای خود و گروه شان پای بند باشند. یکی از موانع اصلی در تغییر برنامه ها فقدان اطلاعات، فقدان اعتماد و سکوت سازمانی است. از طرفی فرهنگ سازمانی به عنوان مقدمه ای مهم برای سکوت سازمانی به شمار می رود . این پژوهش که با هدف بررسی تاثیر فرهنگ سازمانی بر قلدری سازمانی با میانجی گری سکوت سازمانی (مورد مطالعه: شرکت توسعه صادرات) انجام گرفته است؛ از نظر روش، توصیفی- پیمایشی از نوع همبستگی با ماهیت کاربردی و از لحاظ زمانی مقطعی می باشد. جامعهآماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان شرکت توسعه صادرات تهران است که با استفاده از فرمول کوکران تعداد 200 نفر به روش در دسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب شد. ابزار اندازه گیری تحقیق، پرسشنامه فرهنگ سازمانی از منبع استاندارد و کوتاه رابینز ( 1998) با 21 گویه، پرسشنامه سکوت سازمانی از منبع استاندارد دینه و همکاران ( 2003 ) با 10 گویه و قلدری سازمانی از منبع لسچینگرو فیدا ( 2014 ) با 18 بود که مورد استفاده قرار گرفت. برای اندازه گیری روایی پرسشنامه ها از روش صوری و محتوایی و برای تعیین پایایی آن آلفای کرونباخ محاسبه گردید که مقدار آن برای فرهنگ سازمانی برابر 0.907 ، برای سکوت سازمانی برابر 0.868 و برای قلدری سازمانی برابر 0.782 برآورد گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهای Spss23 و Amos 23 انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد در شرکت توسعه صادرات تهران، فرهنگ سازمانی بر سکوت سازمانی و سکوت سازمانی بر قلدری سازمانی بطور معنی دار تاثیر دارد ولی تاثیر فرهنگ سازمانی بر قلدری سازمانی تاثیر ندارد. بنابراین تاثیر نقش میانجی سکوت سازمانی در رابطه بین فرهنگ سازمانی و قلدری سازمانی نیز رد شد.

نویسندگان

آزاده اشرفی

استادیار، گروه مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال

فرشید نجاری

دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال

محمدحسن مهدی پور

دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال