پیش بینی بهره وری نیروی انسانی بر اساس مدیریت منابع انسانی و سرمایه فکری از دیدگاه کارکنان وزارتخانه آموزش و پرورش

هدف: از پژوهش حاضر، بررسی پیش بینی بهره وری نیروی انسانی بر اساس مدیریت منابع انسانی و سرمایه فکری از دیدگاه کارکنان وزارتخانه آموزش و پرورش بود. روش: پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بوده و جامعه آماری آن، شامل 2183 نفر از کارکنان وزارتخانه آموزش و پرورش بودند که 326 نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از سه پرسشنامه استاندارد مدیریت منابع انسانی رحیمیسمیرمی ( 1391 )، سرمایه فکری بنتیس و همکاران ( 2000 ) و بهره وری نیروی انسانی هرسی و گلداسمیت ( 1980 ) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی ( آزمون T تک گروهی، ضریب همبستگی پیرسون، و رگرسیون) استفاده شد. یافته ها: میانگین مشاهده شده بهره وری نیروی انسانی بیش از میانگین نظری جامعه بود (p≥0/05). همچنین بین مدیریت منابع انسانی با بهره وری نیروی انسانی و سرمایه فکری با بهره وری نیروی انسانی رابطه مثبت و معناداری وجود داشت (p≥0/05). نتایج ضریب رگرسیون نیز نشان داد که سرمایه فکری پیش بینی کننده قوی تری برای بهره وری نیروی انسانی بود (p≥0/05). نتیجه گیری: بهبود مدیریت منابع انسانی و وضعیت سرمایه فکری و ابعاد آن (ساختاری، انسانی و رابطه ای) می تواند منجر به افزایش بهره وری نیروی انسانی شود.

کلیدواژه ها:

مدیریت منابع انسانی ، سرمایه فکری ، بهره وری نیروی انسانی