بررسی تاثیر گذاری مولفه های روانشناسی مثبت نگر بر کاهش آسیب های اجتماعی فررزندان خانواده های طلاق شهر تبریز

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تاثیر گذاری مولفه های روانشناسی مثبت نگر بر کاهش آسیب های اجتماعی فررزندان خانواده های طلاق شهر تبریز است که به شیوه ی توصیفی – همبستگی در خرداد 1398 با بهره گیری از پرسشنامه ی محقق ساخته ی تاثیر مولفه های روانشناسی مثبت نگر بر کاهش آسیب های اجتماعی که دارای 4 سوال سه گزینه ای با ضریب آلفای کرونباخ 0.632 با جامعه ی آماری کل فرزندان خانواده های طلاق و در نظر گرفتن 100 فرزند طلاق به عنوان نمونه ی آماری که به شیوه ی تصادفی طبقه بندی شده انتخاب شدند؛ بدین شکل که این 100 نفر را به 10 گروه 10 نفره تقسیم کرده و مولفه های استخراج شده بر اساس تحقق یا عدم تحقق در افراد مد نظر جهت پیشگیری و کاهش آسیب های اجتماعی انجام شد؛ براساس تجزیه و تحلیل اطلاعات می توان نتیجه گرفت که خوش بینی در کاهش آسیب های اجتماعی فرزندان خانواده های طلاق شهر تبریز موثر است، وظیفه شناسی در کاهش آسیب های اجتماعی فرزندان خانواده های طلاق شهر تبریز موثر است، احساس کنترل در کاهش آسیب های اجتماعی فرزندان خانواده های طلاق شهر تبریز موثر است احساس آرامش در کاهش آسیب های اجتماعی فرزندان خانواده های طلاق شهر تبریز موثر است تایید می شود. با توجه به تایید همه ی فرضیه های فرعی ، فرضیه ی اصلی پژوهش؛ مولفه های روانشناسی مثبت نگر در کاهش آسیب های اجتماعی فرزندان خانواده های طلاق شهر تبریز موثر است تایید می شود، پیشنهاد می شود در پژوهش های بعدی در ارتباط با نقش مولفه های روانشناسی مثبت نگر در رشد اجتماعی دانش آموزان مقالاتی نوشته شود.

کلیدواژه ها:

مولفه های روانشناسی مثبت نگر ، کاهش آسیب های اجتماعی ، فرزندان خانواده های طلاق ، شهر تبریز.